خلاصه ماشینی:
"در حقوق ایران نیز با توجه به اطلاق مسئولیت دارنده در قبال اشخاص ثالث به نظر چنین شروطی بدون اثر است و فقط در یک مورد بیمهگر پس از جبران خسارت حق رجوع به مسئول حادثه را دارد و آن در ماده 5 قانون بیمه شخص ثالث آمده است:''در مورد عمده راننده در ایجاد حادثه یا در صورتی که راننده فاقد گواهینامه رانندگی باشد شرکت بیمه پس از پرداخت خسارت زیاندیده میتواند برای استرداد وجوه پرداخت شده به شخصی که موجب خسارت شده مراجعه نماید.
به موجب بند 2 ماده 941 این قانون وقتی شخصی از وسیله نقلیه موتوری در شرایطی استفاده میکند که بیمه مسئولیت ضروری و اجباری است،هرگونه توافق یا تفاهم قبلی بین طرفین(خواه با قصد ایجاد یک تعهد الزامآور حقوقی باشد یا خیر)،تا آنجا که ناظر به امور ذیل باشد،واجد اثر نخواهد بود: الف)نفی یا محدود کردن مسئولیت استفادهکننده در رابطه با اشخاصی که در وسسیله نقلیه یا روی آن حمل میشوند آن هم نسبت به آن مواردی که پوشش بیمهای آنها طبق ماده 541 اجباری است، یا ب)تحمیل شرایطی در رابطه با اجرا و اعمال مسئولیت استفاده کنند».
در حقوق ایران نیز چنین شروط محدودیتی نسبت به مسافران وسیله نقلیه بدون اثر است زیرا مسئولیت دارنده وسیله نقلیه در قبال اشخاص ثالث طبق ماده یک قانون بیمه شخص ثالث 7431 مطلق است و قید خاصی ملاحظه نمیشود ولی ماده 2 قانون،اشخاص خاصی را از شمول بیمه شخص ثالث خارج کرده و به عبارتی آنها استثناهای بیمه اجباری هستند که شخص ثالث محسوب نمیشوند:''کلیه اشخاصی که به سبب حوادث وسایل نقلیه موضوع این قانون دچار زیانها بدنی یا مالی میشوند از لحاظ این قانون ثالث تلقی میشوند،به استثنای اشخاص زیر: الف)بیمهگذار،مالک یا راننده وسیله نقلیه مسئول حادثه."