خلاصه ماشینی:
"هرچند روابط دیپلماتیک حاکم بر خبرها عامل سردرگمی برای مشاغلی هستند که در حال حاضر به تجارت میپردازند و یا قصد چنین فعالیتی را در این بازار سودآور دارند؛ولی تا آن هنگام که تمام موافقتنامههای بین المللی در قالب اسناد مقرر در قانون داخلی به تصویب میرسند، دگرگونی بااهمیتی در ادامه فعالیتهای بازرگانی با کشور ایران رخ نخواهد داد.
بازار بیمهای کشور ایران را میتوان چنین توصیف کرد:یک بازار بیمهای بسته،بدون حضور شرکتهای بیمهء خارجی که در آن تمامی ریسکها باید به بیمهگران داخلی واگذار شده،و با حضور بیمه مرکزی ایران که در این میان به دریافت واگذاریهای اجباری از سال 1791 میلادی(0531 هجری شمسی)پایهگذاری شده و نهاد نظارتی صنعت بیمه در ایران است و در قالب بیمهگر اتکایی اجباری قانونا مجوز به پذیرش 52 درصد واگذاری اجباری از تمام بیمهنامههای غیرعمر مستقیم و 05 درصد از بیمهنامههای زندگی مستقیم میباشد: شرکتهای بیمه داخلی همچنین ملزم به پیشنهاد 03 درصد از برنامههای اتکایی خود به بیمه مرکزی ایران میباشد.
بیمه ایران که در سال 5391 میلادی(4131 هجری شمسی)،هم به عنوان یک شرکت بیمهء مستقیم و هم یک شرکت بیمهء اتکایی و با مالکیت دولتی تأسیس شد،بیشترین سهم از بازار بیمهای کشور را در اختیار دارد؛پس از آن،شرکتهای بیمه آسیا،البرز و دانا،که آنها نیز در حال حاضر تحت مالکیت دولت هستند،در ردههای بعدی قرار میگیرند.
در هفت ماهه نخست از سال ایرانی(در تاریخ 6002/30/12)،بازار بیمهء این کشور حق بیمهای معادل 1/6 میلیارد دلار تولید کرده است که در مقایسه با دوره مشابه در سال 5002،رشد 32 درصدی را نشان میدهد؛ در این مدت،سهم بخش خصوصی از بازار بیمهء ایران نیز تقربا 05 درصد رشد داشته است."