خلاصه ماشینی:
"آقای دکتر ابولقاسم پیرنیا پس از ذکر شعر پندآمیز سعدی که: تن آدمی شریف است بجان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت اینطور درباره این پدیده اجتماعی قلم فرسائی میکنند «در گذشتههای دور و نزدیک اغلب موی کوتاه«مد»بود و بعد بلند شد و دوباره بجای اول بازگشت»و باز در جای دیگر اظهار میدادند که:«در واقع لباسهای جدید و نوظهور و شلوار تنگ و سر و صورت برخوردار از مو و پشم فراوان عملیاتی برای جلب توجه است و تا حد زیاد هم سن وسال و کیفیت زندگی چنین اقتضا میکند».
دلیل آنهم واضح است، چه جامعه ما به آنچه که جوامع صنعتی اروپا و امریکا به آنها مبتلا شدهاند به آن صورت و کیفیت مبتلا نگردیده است از طرف دیگر،جوانان ما بدون توجه به معنی و مفهوم واقعی این نهضت به تقلید صرف قناعت کردهاند و ظاهر قضیه را گرفتهاند تازه آنهم بنحوی ناقص و پرتناقص،هیپی واقعی به بلند کردن موی سر و ریش خود اقدام نمیکند در حالیکه لباس فاخر پوشیده و شلوارش اطور داشته باشد.
متأسفانه تنها نشانهای که ما را بچنین خوشبینی امیدوار سازد وجود ندارد بلکه برعکس از رفتار و کردار جوانان غربزده و مقلد چنین میشود نتیجهگیری کرد که اگر در غرب بخاطر آلودگی آبوهوا و جنگ با طبیعت زیبا،جوانان احساسات ضدماشینی پیدا کرده و ایدهآل خود را بازگشت به طبیعت و زندگی ساده قرار دادهاند در جامعه ما متأسفانه جریان برعکس است یعنی ماشین قبله آمال جوانان شده است اتومبیل نزد عده زیادی از مردم ما وسیلهای شده است برای فرار از زندگی طبیعی،تشخیص و فخر فروختن و استفاده کردن از آن در راههای غیراخلاقی."