خلاصه ماشینی:
"«تبعیض علیه زنان» در ماده یک این معاهده چنین تعریف میگردد: «به هرگونه تمایز، استثنا (محرومیت) یا محدودیت بر اساس جنسیت که هدف آن خدشهدار کردن یا لغو شناسایی، بهرهمندی یا اعمال حقوق بشر و آزادیهای اساسی در زمینههای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی و یا هر زمینه دیگر توسط زنان، صرف نظر از وضعیت زناشویی ایشان و بر اساس «تساوی» میان زنان و مردان اطلاق میگردد.
ماده سوم، زمینههای سیاسی --- اجتماعی زنان را بررسی کرده و ماده16 از برابری حقوق زن و مرد در روابط خانوادگی سخن گفته است10 مشکلات ناشی از داشتن حق تحفظ در کنوانسیون اصولا فشارهای بینالمللی، به منظور وادار کردن کشورها به اجرای معاهدات بینالمللی است نه امضای صوری و یا ناقص معاهدات.
با وجود قیدی که در ماده 28 کنوانسیون در مورد حق شرطها ذکر شده است، تعداد زیادی از دولتها بهصورت مشروط به آن پیوستهاند، تا جاییکه گفته شده است: این کنوانسیون بیش از هر معاهده بینالمللی دیگر در زمینهی حقوق بشر، مورد «شرط» واقع شده است!12 نحوه نظارت بر اجرای مفاد کنوانسیون طبق بند 322، 323 «کار پایه عمل» کنفرانس پکن 1995، کمیته محو تبعیض، علاوه بر اجرای مفاد کنوانسیون، مشمولیت نظارت بر اجرای مفاد سند پکن را نیز برعهده دارد.
در خصوص موضعگیری جمهوری اسلامی ایران در مقابل اهداف کنوانسیون مطروحه نکاتی چند لازم به ذکر است: --- جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که تولید کننده مفاهیم ارزشی فراگیر در سطح جهان است، برای بسیاری از ملل جهان الگوی مبارزه با ظلم و بیعدالتی قرار گرفته، لذا تصمیم سازان در پیوستن و یا عدم الحاق به کنوانسیون، آثار مستقیمی بر نحوهی نگرش ملتهای دیگر به خصوص کشورهای اسلامی در سراسر جهان خواهد داشت."