شعر: باغ آشنایی ادب و هنر

"مژه‌ها و چشم یارم،به نظر چنان نماید که میان سنبلستان چرد آهوی ختایی! در گلستان چشمم ز چه رو همیشه بازست؟ به امید آن‌که شاید تو به چشم من درآیی‌ سر برگ گل ندارم،به چه رو روم به گلشن؟ که شنیده‌ام ز گل‌ها،همه بوی بی‌وفایی‌ به کدام مذهبست این؟به کدام ملتست این؟ که کشند عاشقی را،که تو عاشقم چرایی؟! در دیر می‌زدم من،که یکی ز در درآمد که درآ درآ(عراقی)!که تو خود حریف مایی! فخر الدین عراقی"