خلاصه ماشینی:
"ترجمه با نثری دلکش و نفیس و پاکیزه نوشته شده،چنانکه پیش از این هم «پیکار صفین»اثر نصر بن مزاحم منقری با تصحیح و شرح عبد السلام محمد هارون را از این مترجم فاضل و پرمایه خوانده بودم و لذت بخشیده بود ترجمهء رحلهء ابن جبیر نیز درست و دلبرانه است.
سخن من دربارهء اثر بزرگی است از پژوهندهای استاد با عنوان«تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی»!این کتاب در نوع خود از آثار بنیادین زبان فارسی است در رشتهء مطالعات فرهنگ ایرانی،که حتی پس از دوران انتقال و فترت نیز به گفتار درست نگارنده،فرهنگی یگانهاش باید شمرد!حاصل تتبعات پنجاهسالهء نویسنده را که به نثری استوار و دلپذیر به فرهیختگان و کتابخوانان عرضه گشته است،باید به گونهای مشتاقانه خواند و مورد بررسی و پژوهش قرار داد.
ص 7- «بافت اجتماعی و فرهنگی مردم ایران بر پایههایی استوار بوده که از درون خود آن مردم و وپژگیهای طبیعی و موقع جغرافیایی سرزمینی که در آن میزیستهاند و از تاریخ کهن ایشان مایه میگرفته،و ریشههای پیوند همهء ساکنان پراکندهء این سرزمین گسترده هم همواره در خصایل ملی و وپژگیهای فرهنگی و تاریخی آنها نهفته بوده است...
نخستین اثر این بود که با ابقای طبقهء«دهقانان» بر همان وظایفی که پیش از آن داشتند،یکی از رشتههای استوار پیوند تاریخ و فرهنگ ایرانیان از گزند آشفتگیهای زمان برکنار ماند و همچنان در درون جامعهء ایرانی سرزنده و بانشاط به رسالت تاریخی خود ادامه داد."