خلاصه ماشینی:
"خردنامه، ش 83، 14/10/84 در این مقاله نویسنده به بررسی نسبت میان هنر یک تمدن و فرهنگ آن البته در قالب اخلاقیات آن تمدن تفسیر میشود، اشاره کرده است.
به باور دیویی، هنر غالبا مورد بدگمانی قرار میگیرد، زیرا ریشه در آفرینندگی خیالی دارد.
بنابراین، هنر به یک معنای مهم، در مقابل اخلاقیات قرار میگیرد، زیرا اخلاقیات به زعم دیویی، اساسا محافظهکار است.
دیویی نتیجه میگیرد: به این ترتیب، صرفا هنر است که میتواند ما را به درک آیندهای بهتر رهنمون سازد و از اینجا است که تنها در سایه هنر، امکان دستیابی به چنین آیندهای فراهم میآید.
اما هنر، عرصه سخن گفتن فرد آدمی با فرد دیگر نیست؛ صرفا با نوع بشر، هنر ممکن است به اشاره حقیقیت را در میان گذارد، که از عمل اندیشه زاییده شود.
و چنان که از شلی نقل میکند، خیال، اصلیترین ابزار خیرات و شر از راه عمل بر غایات، به این تأثیر کمک میکند."