خلاصه ماشینی:
"اگرچه دانشمندان اجتماعی عموما دین و معنویت را مکانیزم‌هایی می‌دانند که به افراد کمک می‌کند تا خود را از لحاظ بدنی،روان‌شناختی و اجتماعی حفظ نمایند،اما اهداف غایی مشارکت معنوی برای افراد مذهبی،منحصر به اهداف زیست‌شناختی،روان‌شناختی یا اجتماعی نیست(پارگمنت، 7991)بلکه اشخاص معنوی با ایجاد،حفظ،و رشد ارتباطشان با امر مقدس علاقه‌مند هستند.
محققانی که این موضوع را مورد کند و کاو قرار می‌دهند بایستی یک نکته مهم را در ذهن داشته باشند که:هدف نهایی تزکیه معنوی،صرفا افزایش بهزیستی روان‌شناختی یا جسمانی افراد نیست،بلکه بازگرداندن افراد به سوی امر مقدس است.
تجدید چارچوب معنوی 43 در ایالات متحده،بسیاری از افراد برای اطمینان از اینکه مورد حمایت قرار گرفته و در نهایت،به خاطر رفتارهای خوب یا بد خود مورد پاداش یا تنبیه قرار می‌گیرند،به خدای مهربانی معتقدند که آن‌ها را زیر نظر دارد(کاشنر،1891)اما کم‌اند افرادی که در مسیر زندگی خود با فقدان با اهمیتی مواجه نشوند؛ فقدان‌هایی که احساسات آن‌ها درباره خود،جهان‌بینی و همچنین اعتقادات آن‌ها را در مورد خدایی که عادل و خیرخواه است مورد تهدید قرار می‌دهد.
چگونه؟با تلاش در جهت شناخت افراد دارای جهت‌گیری معنوی؛آگاهی از جهان‌بینی، ارزش‌ها،و روابط آن‌ها؛شرکت در نهادها و فضاهای معنوی و مشاهده آن‌ها؛و بررسی دقیق منابع و روش‌های خاص معنویت،توجه به روش‌ها و انگیزه‌های مختلف معنوی نه تنها در نهادهای دینی سنتی،بلکه در گروه‌های کوچک‌تر،جدیدتر، متفاوت‌تر،و غیر سنتی از اهمیت زیادی برخوردار است؛با توجه به تاریخچه تنش،تضاد،و سوء تفاهم میان جوامع روان‌شناختی و معنوی،تحقیقاتی از این دست بسیار دشوار خواهند بود."
(
, 
, 
)
