رویاهای کودکان مقاله

"اگر نوزده ساله‌ای نتواند بهره‌ای از گیتی‌ بگیرد یا چیزی به آن بدهد،اگر به اندیشه‌ی جهان نباشد و احساس کند به‌ هیچ‌چیز این جهانی نیازمند نیست،روانش نود ساله است. اگر بخواهی براستی یک کودک شوی،آنگاه باید احساس کنی که همیشه باید چیزی تازه بیاموزی و یزدان همیشه آماده است تا چیزی را به تو بیاموزاند. اگر همواره این احساس درونی را داشته باشی که می‌خواهی در جهان درون چیزی بیاموزی،آنگاه آن خدایگانی(الوهیتی)که می‌توان به‌ دست می‌آوردی،کرانه و پایانی نخواهد داشت. چون در دل خود زندگی می‌کند،حس می‌کند هیچ چیزی نیست که پدر و مادرش نتواند برایش فراهم سازند. اما اگر اندکی بیشتر به درون گام‌ نهیم،بی‌درنگ در خواهیم یافت که کودک تجسم صفت‌های یزدان است. اگر پدر و مادر احساس کنند که فرزندانشان گل‌های یزدانند،به آنها نه تنها چنین احساسی‌ خواهند بخشید،بلکه خود نیز با این احساس به پیشرفت و بالشی دست‌ خواهند یافت."