عناصر اصلی ساخت دهی سازمان های رسانه ای و مقایسه ساختار سازمانی صدا با سیما مقاله

این مقاله با استفاده از رویکردی میان‌رشته‌ای و با نظری اجمالی به جامعه‌شناسی و علم مدیریت و تا حدی‌ نگاهی فلسفی به حوزهء ارتباطات،ضمن توضیح ساختار سازمان‌های رسانه‌ای،تفاوت‌های میان ساختار سازمان‌های رادیو با سازمان تلویزیون جمهوری اسلامی را بیان می‌کند.

"عناصر اصلی ساخت‌دهی‌ سازمان‌های رسانه‌ای و مقایسه‌ ساختار سازمانی صدا با سیما نوشتهء دکتر حسن خجسته* چکیده این مقاله با استفاده از رویکردی میان‌رشته‌ای و با نظری اجمالی به جامعه‌شناسی و علم مدیریت و تا حدی‌ نگاهی فلسفی به حوزهء ارتباطات،ضمن توضیح ساختار سازمان‌های رسانه‌ای،تفاوت‌های میان ساختار سازمان‌های رادیو با سازمان تلویزیون جمهوری اسلامی را بیان می‌کند. هر سازمان‌ رسانه‌ای یک‌"شکل سازمانی‌"(از واژه‌"شکل‌"استفاده می‌کنیم تا با واژه‌"ساخت‌"که در این‌ مقاله در مفهومی بین‌رشته‌ای به کار گرفته‌ایم اشتباه نشود)دارد و دارای دو بعد روشن و مشخص است که بعدا به تفصیل این ابعاد مورد بحث قرار می‌گیرد. محیط شامل مجموعهء عواملی است که از بیرون سازمان را احاطه کرده و بر همهء ابعاد آن تأثیر گذاشته است؛لذا باید در بررسی‌"ساختار سازمان‌"(در مفهومی که این مقاله به کار گرفته است)یک رسانه به عنوان یک عنصر اصلی در بیرون سازمان و نه عنصری در کنار و همراه دیگر عناصر درون‌سازمانی،مورد بحث قرار گیرد. رقابتی بودن سپهر رسانه‌ای موجب شده است تعداد شبکه‌های رادیویی-تلویزیونی در دو شکل سراسری و محلی افزایش یابد تا قدرت رقابت بیشتری در داخل به وجود آید. علاوه بر چگونگی تأثیر تفاوت نوع و ماهیت رسانهء رادیو با تلویزیون بر"ساختار سازمانی‌" آنها،وضعیت محیط رقابتی سپهر رسانه‌ای در ایران نیز دارای تأثیر متفاوتی بر رادیو-تلویزیون‌ است. این ساختار را می‌توان به‌طور خلاصه چنین تعریف کرد: ساختار کمتر رقابتی-منظومه‌ای مفهوم این ساختار این است که در میان شبکه‌های رادیویی‌"رقابت کمتری‌"وجود دارد،زیرا اکثر مخاطبان رادیو کانال یا شبکه‌ای را انتخاب می‌کنند و نه مانند تلویزیون برنامه‌ای را."