خلاصه ماشینی:
"این کتاب،مجموعهای از مطالعات تحلیلی و انتقادی از صهیونیسم به عنوان ایدئولوژی نژادی و تحلیل روش شناسانه از ساختار جامعه اسراییل با نگاه سیاسی از شخصیت اسراییلی است.
جامعه اسراییل بر ایدئولوژی صهیونیسیم بنا شده و نخبگان سیاسی-که اصلا از یهودیان غربی هستند و افکار ضد عربی دارند-بر آن حکومت میکنند.
با توجه به اینکه افکار عمومی اسراییل در بسیاری از مسایل پس از سفر انورسادات رییسجمهور آن هنگام مصر تغییر کرد، میتوان گفت که تحتتأثیر رفتار نخبگان سیاسی و نظامی اسراییل قرار دارد و هنوز دارای ابعاد خصمانه در برابر کشورهای عربی است.
نویسنده در فصل چهارم کتاب به مسئله عادیسازی روابط اعراب و اسراییل پس از کنفرانس مادرید تاکنون میپردازد و معتقد است که اعراب بر پایه توهم در کنار میزهای گفتوگو قرار گرفتند در حالی که اسراییل واقعیات را درنظر گرفت.
پس از شکست مصر در جنگ سال 7691،نوشتههایی که در مورد علت و ابعاد این شکست منتشر شد بر بعد فرهنگی در کشمکش اعراب و اسراییل تمرکز یافت و عنوان شد که شکست،تنها نظامی یا سیاسی نیست،بلکه در وهله نخست، شکست،فرهنگی است.
این مطالعات انتقادی در اصل،تحلیل گرایشهای افکار عمومی اسراییلی در مرحله ابتکار صلح انورسادات و گفتوگوهای مصر و اسراییل بود که در پایان به پیمان صلح بین دو طرف انجامید.
کتابها و مقالات زیادی در مورد کشمکش اعراب و اسراییل به نگارش درآمده است ولی کتاب حاضر در اقدامی کمنظیر به کشمکش فرهنگی اعراب و اسراییل- به ویژه مصر و اسراییل-نیز پرداخته و به این نتیجه رسیده است که اگر زمانی درگیری نظامی مصر و اسراییل به پایان برسد،این درگیری به حوزه فرهنگ منتقل خواهد شد."