خلاصه ماشینی:
"لذا تحرکات ضد استعماری و جنبشهای استقلال طلبانه به تدریج گسترهای وسیع یافت و سرانجام قیام مسلحانه مردم الجزایر علیه نیروهای اشغالگر فرانسوی از سال 4591 میلادی تحت رهبری جبههی آزادیبخش ملی الجزایر1( FLN )آغاز گردید،نباید فرو گذارد که پس از جنگ جهانی دوم، فرانسه حتی در کشورهایی چون الجزایر هم نشانههایی ظاهری از انعطاف از خود بروز داده بود که ناشی از حرکات آزادیخواهانه و استقلال طلبانه مردم الجزایر و شکلگیری جنبشهایی چون جنبش برای کسب آزادیهای دموکراتیک( MTLD )و یا تشکیل یک مجلس الجزایری در 7491 از آن جمله است.
نکته جالبتوجه آنکه در دههء نود میلادی صادرات کالاهای فرانسوی به کشور الجزایر روندی صعودی نیز داشت در حالی که از سال 2991 الجزایر درگیر جنگی خانگی بود که توسط گروههای مسلح از جمله گروه مسلح اسلامی به این کشور تحمیل شده بود و علی الظاهر نیز اینگونه گروهها با توسعه روابط کشورشان با غرب مخالف بوده و با لطبع دولت نظامی و یا دولتی که مورد حمایت نظامیان الجزایری بود را تحت فشار میگذارد ولی با این حال در سال 1991 یعنی آغاز مشکلات سیاسی و مخالفتهای ضد دولتی 02/6 درصد از واردات الجزایر از کشور فرانسه بود.
ماده یک قانون مدنی الجزایر پس از وقایع مربوط به انتخابات در آغاز دهی 0991 و سپس شروع درگیریهای مسلحانه میان دولت نظامی و برخوردار از حمایت نظامیان با گروههای مسلح اسلامی و همچنین با گروگانگیری و کشته شدن تعداد قابلملاحظهای از خارجیان و بهویژه غربیان در الجزایر،فضای حاکم بر روابط دو کشور الجزایر و فرانسه با همهی پیوندها سنگینتر شد و لذا در دههی 0991 نیز امکان سفر یک رئیس جمهوری فرانسه به الجزایر در ابعاد وسیع و تشریفات گسترده1علی رغم گردش رویکرد دولت به سمت غرب و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و اردوگاه سوسیالیسم در اروپای شرقی،وجود نداشت."