چکیده:
این مقاله با توجه به این نکته که ژاپن در سال 1926 اولین کشور غیر غربی بود که بیمه اجتماعی را آغاز کرد و در سال 1961 به پوشش کامل و همگانی آن دست یافت، راه های موجود سیاستگذاری برای کشورهای در حال توسعه را با استفاده از تجربه ژاپن در رابطه با تولید و ارائه خدمات بهداشتی و نحوه تأمین منابع مالی آن ارزیابی می کند. این نوشتار، هم پیشینه تاریخی و هم ساختار کنونی نظام بهداشتی ژاپن را با تأکید بر رویکرد آن در رابطه با پرداخت ها و نقاط ضعف و قوت سیستم بررسی می کند.در ادامه، ظهور بیمه اجتماعی در ژاپن، دوران پس از جنگ جهانی دوم، ابعاد کهن کمک های خیریه و ویژگی های جدی بیمه اجتماعی و سیستم ارائه خدمات در ژاپن تشریح شده اند. همچنین سلطه بخش خصوصی از دهه 1960 میلادی تا نیمه دهه 80، میزان و نسبت پایین کارکنان و میزان بالای تجهیزات تشخیص میزان های استفاده و نیز بهره مندی در خدمات بهداشتی درمانی ژاپن نیز تبیین شده است.مقاله همچنین سیستم مالی ارائه خدمات درمانی و مراقبت های بهداشتی، مخارج، منابع مالی، روش پرداخت، میانگین هزینه روزانه مراقبت های درمانی و درآمد پزشکان در ژاپن را توضیح داده است.در خلال مباحث مقاله، اقدامات وزارت بهداشت و درمان ژاپن، هزینه های پایین مراقبت های بهداشتی، کیفیت نابرابر مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی و رقابت آن ها نیز بررسی می شود.مقاله در انتها، تجربه ژاپن را برای کشورهای در حال توسعه، قابل تأمل می داند؛ تجربه ای که شامل موضوعات و مسائل مرتبط با برابری و کارایی، ترکیب تأمین مالی خصوصی ودولتی، امکان تلفیق مراقبت های رسمی و غیررسمی، ادغام بخش خصوصی و دولتی در ارائه مراقبت های بهداشتی، دسترسی و کیفیت و مشکلآن جام تغییر، است.
خلاصه ماشینی:
"علت این امر هم از اساس به قانون بهداشت سالمندان سال 2891 برمیگردد که کمکهزینهء متقابل1بین طرحهای بیمه را به منظور تأمین منابع مالی برای مراقبتهای سالمندی و پرداخت بخشی از هزینههای مراقبت توسط سالمندان به صورت پرداخت مشترک ارایه نموده بود.
در مقایسه، انجمنهای بیمهء بهداشتی،6 درصد کل هزینههای خود را به اینگونه فعالیتها تخصیص میدهند (فدراسیون سازمانهای بیمهای،9891) موفقیت سیستم سیستم ژاپن در ابعاد مختلف عملکرد بسیار خوبی داشته است:نتایج بهداشتی آن به طور بسیار چشمگیری مطلوب،دسترسی به خدمات و مراقبتهای بهداشتی و کیفیت این مراقبتها بالا،و هزینهها در سطح نسبتا پایینی متوقف شدهاند.
هزینهء نسبتا پایین همانگونه که قبلا ذکر شد،هزینه مراقبتهای بهداشتی در ژاپن فقط 5/51 درصد GNP را دربرمیگیرد،این میزان حتی با توجه به شیوهء محاسبه و در نظر گرفتن جمعیت هنوز به طور نسبی جوان ژاپن،میزان پایینی است و این میزان(درصد)از اواسط دههء 0591 تا اواخر دهه 0791،به سرعت افزایش یافت(در سال 5591،این میزان 2/77 درصد بود)،اما شتاب آن در دههء گذشته کند شد.
برای کشورهای در حال توسعه،ملی کردن کل سیستم ارایه مراقبتهای بهداشتی ممکن است مشکل باشد،لذا دو مسئله اساسی برای آنها این است که آیا تشویق و استقبال از توسعهء بخش خصوصی موجه است یا نه و دیگر اینکه آیا باید تمایزی بین بیمارستانهای انتفاعی،تحت تملک سرمایهگذار،و بیمارستانهای غیرانتفاعی تحت تملک پزشکان وجود داشته باشد یا نه."