چکیده:
این تصور که قدرت در محور معادلات امنیت ملی قرار دارد، گذشته از انتقاداتی که بر آن وارد شده، هنوز هم از اعتبار بالایی برخوردار است؛ به گونه‌ای که گروه کثیری از تحلیلگران و تصمیم‌گیران حوزه مسائل امنیتی بر جایگاه منحصر بفرد دولت (به عنوان دارنده مشروع قدرت) در تعریف و تعیین وضعیت امن اتفاق نظر دارند. با اینحال پذیرش اهمیت جایگاه قدرت در فرآیند امنیت‌سازی را نمی‌توان دلیلی بر محوریت دولت در شکل‌گیری معنای امنیت دانست. نوشتار حاضر با توجه به این بعد از موضوع، پرسش از وضعیت امن را بدین صورت مطرح می‌سازد که: «آیا قدرتها می‌توانند همان معنایی را که از وضعیت امن مدنظر دارند، به عنوان مدلول مطلوب خویش در اذهان مخاطبان خود ـ مردم ـ بوجود آورند یا خیر؟» به عبارت دیگر، نوع رابطه بین «تصویر صاحبان قدرت از امنیت» با «تصویر موجود از امنیت در جامعه» را جستجو می‌کند. تحلیل «نشانه‌شناسیک» مولف که برگرفته از تحلیل‌های حوزه زبان‌شناسی است؛ حکایت از آن دارد که در این حوزه، قدرتها با چهار چهره شناسانده می‌شود: گفتار، تصمیم، رفتار و بازخورد. به عبارت دیگر، معنای امنیت صرفا برگرفته از «گفتار» صاحبان قدرت نیست؛ بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که در بسیاری از موارد، مدلول امنیت متاثر از نشانگان دیگر ـ مانند تصمیم، رفتار و مهمتر از همه بازخورد ـ مدلولی کاملا متفاوت از دال مورد نظر صاحبان قدرت بیابد.
The notion that the state is in the center of national security equations، though has been occasionally criticized، still enjoys prominent validity; thus a large number of analysts and decision-makers in the field of security issues have consensus over the unique place of the state in the definition and identification of the secure situation. However، the acceptance of the important place of the state in the process of security building cannot be taken as evidence for the centrality of this institution in the formation of the meaning of security.
In the light of this aspect of the issue، this article proposes the question of the secure situation in the following way: “Are the states able to create the same meaning of the secure situation envisaged by them as the desirable norm in the minds of their audiences – i.e. people? The author’s semiotic analysis derived from the analyses found in the linguistic field indicates that the state is identified with four features in the area: expression، decision، conduct and feedback. In other words، the meaning of security is not merely inferred from the state expression; so one can expect that in many cases the implication of security affected by other signs – such as decision، conduct and most importantly feedback – finds an implication entirely different from one envisaged by the state. The author attracts the attention of the power holders to the important point that the implication of security is largely influenced by the states’ decisions and the feedback thereof.
(
, 
, 
)
