چکیده:
اندی به درج آگهی در روزنامه به منظور کسب درآمد اعتقاد نداشت و آن را برخلاف اصول اخلاق حرفهای میدانست.گاندی هدف روزنامهنگاری را خدمت به مردم میدانست و میگفت:نیروی مطبوعات و روزنامه قدرت عظیمی است،اما همانطور که نیروهای لجام گسیخته یک سیلاب میتواند روستاها را در خود غرق سازد و خرمنها را نابود کند،نیروی قلمی که تحت کنترل و نظارت نباشد ممکن است در خدمت ویرانی و تباهی قرار گیرد.گاندی معتقد بود اگر کنترل و نظارت از بیرون اعمال شود،نتیجه آن سانسور است که نتایجش از نبودن کنترل خطرناکتر است.کنترل واقعی در صورتی ممکن است که از درون و از طرف خود نویسنده انجام شود.تقویت احساس نیک، مردمی و واقعی،درک احساسات و بیان آن از مهمترین وظایف مطبوعات از نظر گاندی بوده است.بنابراین گاندی به سانسور به مفهوم نظارت و کنترل از طرف دولت اعتقاد نداشت و از نظر وجدانی و اخلاقی،روزنامهنگار و صاحب امتیاز را ملزم به رعایت شؤون و اخلاق حرفهای میدانست.در نهایت،این مقاله نشان میدهد:هدف روزنامهنگاری از نظر گاندی انعکاس اندیشه عدم خشونت در میان مردم،رواج عدم خشونت(ساتیاگراها)، از بین بردن بدیها و اختلافات نژادی،مبارزه با استعمار و تلاش در برقراری وحدت بین هندوان و سایر فرقهها به ویژه مسلمانان بوده
خلاصه ماشینی:
"گاندی همچنین در طول اقامت خود در آفریقای جنوبی هفتهنامه افکار هندی (Indian Opinion را منتشر میکرد که نخستین ابزار مبارزه او در طول سالهای طولانی بوده است.
گاندی هدف روزنامهنگاری را خدمت به مردم میدانست و میگفت:نیروی مطبوعات و روزنامه قدرت عظیمی است،اما همانطور که نیروهای لجام گسیخته یک سیلاب میتواند روستاها را در خود غرق سازد و خرمنها را نابود کند،نیروی قلمی که تحت کنترل و نظارت نباشد ممکن است در خدمت ویرانی و تباهی قرار گیرد.
به دنبال این امر وی تصمیم گرفت با قطار درجه سه به سراسر کشور هند مسافرت کند تا هم با روحیهء مردم و وضع زندگی آنها در نواحی مختلف آشنا شود و هم طی سفرهای طولانی خود از نزدیک ببیند که قشر سوم جامعه چگونه زندگی میکند و به چه چیز احتیاج دارد و چه عواملی برای پیشرفت آنها لازم است.
با این که به دنبال قتل یکی از مأموران دولتی به دست مردم-دولت که در پی فرصت بود-گاندی را بازداشت کرد و قاضی انگلیسی او را به شش سال حبس بدون کار محکوم کرد.
گاندی چون اطلاع یافت که دولت انگلیس قصد دارد در قانون اساسی هند برای پیروان هر دین،انتخابات جداگانهای منظور کند،طی نامهای به نایب السلطنه اطلاع داد تا پای مرگ،روزه خواهد گرفت.
در فوریه سال بعد روزهء 12 روزه خود را برای برقراری آشتی میان مسلمانان و هندوان هند آغاز کرد ولی به علت وخیم شدن وضع مزاجی او و احتمال بلوای عمومی در آن کشور در روز ششم ماه مه آزاد شد."