خلاصه ماشینی:
"گرچه معتقدم و معترفم به اینکه نقطهء آغازین این آفرینش یعنی حاصل اثر،از لحظهء شکلگیری و لحظاتی خاص در ذهن آفریننده یعنی نویسنده رفتهرفته به کمال میرسد،ولی نمیگویم که الزاما او هم میبایست از همین نقطهء آغازین شروع کرده باشد و الزاما به یک نقطهء پایانی هم شاید هدفمند نایل گردد،منظور اینکه،امر آفرینش میتواند یک نقطه یا لحظهء ابتدایی داشته باشد ولی ضرورتی ندارد که تا به سرمنزل انتها هم،روند آفرینش،همواره با قریحهء آفرینندگی اعلام حضور کند و حس و حال زایش ادبی داشته باشد.
تازه این در شرایطی است که خلق اثر ادبی یک خل قواقعی و صددرصد به حساب آید تا بتواند به مرحلهء خودگردانی بایسته و شایسته نابل گردد و همواره از نظر دور نداریم که هر آفرینش اثر ادبی نیاز به دستمایهء تخیل و بسیار خاص و پرزحمت در پهنهء اندیشمندی نویسنده دارد."