چکیده:
نویسنده در تکمیل مقالهی«تکواژها»از آقای محمود رضا رجایی در رشد و ادب فارسی (شمارهی 74)کوشیده است با رفع برخی ابهامات ناگفتههایی را نیز مطرح سازد.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) ناگفتههایی دربارهی تکواژها (به تصویر صفحه مراجعه شود) *رسول کردی(باغملک،8431) کارشناس دبیری ریاضی و کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد اسلامی و دبیر دبیرستانها و مراکز پیشدانشگاهی شهرستان باغملک کلید واژهها: تکواژ،واج،تکواژهای فعل ماضی،فعل امر،تعداد صیغههای فعل امر چکیده: نویسنده در تکمیل مقالهی«تکواژها»از آقای محمود رضا رجایی در رشد و ادب فارسی (شمارهی 47)کوشیده است با رفع برخی ابهامات ناگفتههایی را نیز مطرح سازد.
نظر اینجانب این است که تواژهای«گفتهاست»را باید به صورت زیر بنویسیم: گفت+ه+فعل کمکی ؟3 تکواژ بن ماضی ه است دلیل بنده این است که بقیهی ساختهای این زمان برای شخصهای دیگر از مصدر «گفتن»نیز دارای«3»تکواژ هستند؛مثال: گفتهام:گفت+ه+ام ء(همزه)،صامت میانجی بن ماضی ه شناسه اگر تکواژ«؟»را بعد از«گفته است»قرار دهیم به دستور تاریخی توجه داشتهایم و پیشینهی باستانی واژه برای ما مهم بوده است.
در اینصورت خواهیم داشت: شنیدهای(در اصل«شنیده هستی»):شنیده+ه+هست+ی ؟4 تکواژ نیست(در اصل:نه+است)نـ+است++3 تکواژ نظر بنده این است که شاید نوشتن تکواژها به صورت بالا برای یک«زبانشناس»کابرد داشته باشد ولی برای دورهی دبیرستان مناسب نیست و اگر هم میخواهیم این عقیدهی زبانشناسان را بپذیریم،سعکی کنیم آن را در همهی واژهها به کار ببریم و دیگر ننویسیم:«برای تعیین تکواژها،کاری به پیشینهی باستانی واژهها»نداریم.
شنیدهای(در اصل:شنیده هستی):شنید+د+ه+هست+ی تغییریافتهی«شنو»+«د»نشانهی ماضی ساز+«ه»نشانهی صفت مفعولی ظاهرا زبانشناسان معتقدند هر فعل ماضی ساده از سه تکواژ تشکیل شده است: فعل ماضی ساده:بن مضارع(یا تغییریافتهی بن مضارع)+ نشانهی ماضیساز+شناسه مثال«گفت»:گفـ+تـ+؟ تغییریافتهی«گو»،«ت»نشانهی ماضیساز کشید:کش+ید+؟ بن مضارع نشانهی ماضیساز شناسه کشتند:کش+ت+؟ند بن مضارع،نشانهی ماضیساز،شناسه *** مؤلفان کتابهای زبان فارسی(3)معتقدند: الف)فعلهایی مثل«گفتم،رفت،نوشتند و...
»5 فعل امر چند ساخت(صیغه)دارد؟ «در کتاب دستور اول و دوم مراکز تربیت معلم رشتهی ادبیات فارسی،ص 71 و 03 نوشته شده است که فعل«امر»دو صیغه دارد."