یادداشت سردبیر: مولانا شاعر جان و جهان سرمقاله

"یادداشت سردبیر مولانا شاعر جان و جهان هشت قرن است که سوخته‌ای واصل،درد و و درک همه‌ی انسان‌ها را در«نی»می‌دمد و می‌کوشد بی‌مدد«حرف و گفت‌ و صوت»و رها از تنگنای قافیه و قتلگاه«مفتعلن»با ما سخن بگوید. مولانا با نگاه و نبوغ و نور مثل کاشف بزرگ قرن‌ هشتم-حافظ-شگرد شیرین و شگفت قرآن را دریافته بود. شعر مولانا شعر جذبه و جوش و تپش شعر هستی و مستی است و به تعبیر خودش تا مست نیستم نمکی نیست در سخن. گنجی همه خوبی‌ و زیبایی،گنجی که صورت و معنای آن خوبی و خوبی است: یکی گنجی پدید آمد در این دکان زرکوبی‌ زهی صورت زهی معنی زهی خوبی زهی خوبی شعر مولانا هفت بند جان را می‌لرزاند،خواننده را از خودش می‌رباید و هزار هزار دریچه به رویش می‌گشاید و به‌ تعبیر خودش از حد جهان می‌رهاند: هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود وا رهد از حد جهان بی‌حد و اندازه شود مولانا ما را خوب شناخته است."