خلاصه ماشینی:
"متن: دستجرد الی نیشابور شش فرسخ حاشیه: دستجرد ناحیه ای در غرب نیشابور متن: نیشابور الی قدمگاه چهار فرسخ حاشیه: قدمگاه نام یکی از بخش های نیشابور متن: شریف آباد الی ارض اقدس پنج فرسخ حاشیه: شریف آباد دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد متن: ارض اقدس الی قورقون چهار فرسخ حاشیه: قورقون قصبه ای در شرق شهر مشهد مقدس متن: مزدوران غاری دارد… آخر غار را کسی ندیده است حاشیه: در این دهستان غاری است که گویند انتهای آن دیده نشده است (این را می گویند حاشیه نویسی براساس غیب گویی) متن:مزدوران الی شورلق پنج فرسخ حاشیه: شورلق: آبادی بین مزدوران و گنبدلی متن: حوض خان حاشیه: آب انباری است واقع در راه خراسان به سرخس (گویا مقصود, سر راه مرو به سرخس بوده است) متن: مرو الی (خراب و بی آب است) چارشی قلعه چهار فرسخ حاشیه: چرشی قلعه از منازل راه خوارزم که آب شیرینی دارد (البته حاشیه نویسان منبع اطلاعات خود را ذکر نکرده اند) متن: تخت سلیمان حاشیه: تخته سلیمان (به نظر می رسد متن صحیح تر باشد) متن: هزار اسب الی بشارق سه فرسخ; بشارق الی آستانه سه فرسخ; آستانه الی خیوه دو فرسخ حاشیه: بشارق در پنج فرسنگی خوقند (می بینیم که نویسنده سفرنامه, خواننده را در بشارق به سه فرسخی هزار اسب و پنج فرسخی خیوه رسانده است و حاشیه نویسان ما به جای آن که او را از این سه فرسخ و پنج فرسخ به بشارق نزدیک تر کنند او را به خوقند یعنی نهصد کیلومتر آن سوی خیوه برده اند که به طی الارض بی شباهت نیست ـ شاید هم می خواستند مثل حواشی دیگر بنویسند (بشارق در پنج فرسنگی خیوه), اما دست اشتباه نام خوقند را به جای خیوه نهاد ـ والله اعلم)."