چکیده:
روابط سیاسی و تجاری ایران و هند به دوران پیش از مهاجرت طوایف آریایی بازمیگردد.از دیرباز به همراه روابط سیاسی و اقتصادی،مناسبات فرهنگی و علمی نیز وجود داشته است و هر دو کشور در طول دورههای گوناگون بر یکدیگر اثر متقابل گذاشتهاند.این مناسبات از دورهء هخامنشی تا دوران ساسانی چشمگیر بود.در دوران اسلامی به ویژه در زمان حکومت غزنویان این روابط شکل گستردهتری یافت و در زمان جانشینان آنان یعنی غوریان و ممالیک غوریه و سپس در دورهء پادشاهان مسلمان هند و پادشاهان گورکانی بر دامنهء روابط سیاسی و دیپلماتیک و مناسبات فرهنگی افزوده شد.زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایرانی حدود سیصد و پنجاه سال به طور رسمی بر جنبههای گوناگونی زندگی مردم شبهقاره چیرگی داشت.پیوندهای معنوی و فرهنگی دو ملت چنان عمیق و تأثر فرهنگ و تمدن ایرانی بر روحیهء هندیان چنان ژرف و نیرومند بود که هنوز هم آثار و جلوههای آنرا در زبان،هنر،آداب،سنتها و زندگی مردم شبهقاره میتوان دید.
خلاصه ماشینی:
"آثار و نشانههای فرهنگی و تمدن ایران در شبهقارهء هند پیش از اسلام کاملا نمودار است.
در عصر ساسانی به پهلوی نقل شده و در ادبیات پیش از اسلام ایران شهرت بسیار داشته است.
دامنهء نفوذ و گسترش اسلام،فرهنگ و تمدن اسلامی-ایرانی،زبان و ادبیات فارسی و علوم و هنریهای ایرانی در هند شد.
از این پس زبان و ادب فارسی به تدریج به سراسر هند راه یافت و در
چون اسلام از ایران به هند رفته بود،بیتردید رنگ ایرانی داشت و هندیان از راه زبان فاسی معانی و تفسیر آیات قرآن را
گسترش زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایرانی بسیار اهمیت دارد زیرا ادامهء حکومت در متصرفات
دربار سلسلهء پادشاهان دکن در این دوره محل اجتماع بسیاری از بزرگان علم و ادب و سیاست ایرانی بود.
در آثار و بناهای این دوره تأثیر هنر معماری ایرانی دورهء اسلامی مشهود است.
در همهء این دوران،زبان فارسی زبان رسمی و دیوانی پادشاهان مسلمان هند بود و رفته رفته
علاقهء فراوان مردم هند به زبان فارسی در دورهء گورکانی بیش از پیش نمایان شد،چنانکه این دوره را میتوان یکی از مهمترین دورههای گسترش زبان و ادب فارسی و افزایش تعداد نویسندگان و
مانند نیاکان خود به زبان و ادب فارسی و هنر و فرهنگ ایرانی عشق میورزیدند و آثار نوینی از
گورکانیان هند در مقایسه با صفویان برای گسترش زبان و ادب فارسی بسیار کوشیدند.
نامگذاری شاید بدان سبب بوده است که بیشتر شاعران این دوره زبان فارسی را در هند آموخته یا
در دورهء تیموریان هند واژههایی بسیار از زبان هندی وارد فارسی شد که افزون بر"