کارگاه شعر - مجله هفت ادب و هنر

"کارگاه شعر لادن نیکنام حجم سرد زن بر جاده ایستاده زن بر سنگ آفتاب می‌نگرد و کنیز-زن غلام-هندوانه‌ها را می‌شمرد و می‌داند-خوب می‌داند-که شب خواهد آمد و او سبزی هندوانه‌ها را در نور می‌شمرد، بو می‌کند. سطور بعدی که به توصیف ارتباط زن و هندوانه می‌پردازد نیز با آن‌که با لحن و فضای شاعرانه ارائه شده،اما به لحاظ چفت‌وبست ارگانیکی ضعیف عمل می‌کند. هندوانه بوی هراس و ماندگی هم که می‌گیرد با همان قدرت سطر پیشین فضای زیبای شعر را با تکرار فرمی به موتیفی به یادماندنی بدل می‌کنند. «جاده»همان کلمه‌ای که‌ در ابتدای شعر به واسطه فضای ظاهری خود در خدمت زن عمل کرده‌ بود،ناگهان عملکرد زمانی پیدا می‌کند. پایان‌بندی شعر با الگوی دایره بستهء نمی‌تواند پایانی تکراری تلقی شود،به شرط آن‌که سطر شعری سطر تکان‌دهنده‌ای باشد(مثل«هندوانه‌ها بوی شب گرفته‌اند»)ولی‌ حتی بهترین سطرها هم باید به لحاظ فرم ارائه از نحو جدیدی برخوردار شوند تا در ذهن کوبنده‌گی و پایداری خود را حفظ کنند."