چکیده:
در این مقاله به صورت اجمالی،به موضوع دین پژوهی نوین و دستاوردهای آن نظری گذرا می افکنیم؛زیرا بدون شک،این نحوه دین پژوهی به عنوان وجه غالب یا گفتمان مسلط در این حوزه درآمده است؛به طوری که سایر روندهای دین پژوهی نیز ناگزیرند داشته های خود را با زبان و ادبیات این الگو بیان کنند.نکات اساسی مندرج در این مقاله عبارتند از:دین به مثابه یک اصطلاح فراگیر،عقیده،شریعت،عقل گرایی محض،سرآغازهای دین پژوهی متکی به عقل،تداوم دین پژوهی سنتی در جهان اسلامی و کارنامه آن،
نواندیشی احیاگرانه،آسیب های دین پژوهی احیاگرانه،عقل گرایی افراطی در دین،روآوردن به تفسیر علمی قرآن،اوج گیری جریان غرب گرا و سکولار،اوج گیری و رواج بنیادگرایی،دامن زدن به تفکیک ناروای نقل و عقل،دامن زدن به تفکیک عقیده از شریعت،تاریخی ساختن ظهور دین،توجه افراطی به وجه معرفتی دین و فرو گذاشتن بعد عمل،اصل قرار دادن علم جدید و تفسیر دین و متون آن با این مبنا.