چکیده:
براساس تئوریهای پذیرفته شده اقتصادی، هزینه کردن بیشتر باعث افزایش رضایت و خوشحالی فرد میگردد. علیرغم اینکه ما در 50 سال اخیر، بیش از کل تاریخ حیات بشریت، مصرف کردهایم، هنوز هم به رضایت کافی دست نیافتهایم. به علاوه، رشد ابتلا به بیماری افسردگی، تمایل به خودکشی، بیخوابی، استرس و تخریب محیط زیست در کشورهای غربی به اصطلاح خوشحال، پرسشهای زیادی را در مورد کارایی و درستی این تئوریها به وجود میآورد. همچنین شرکتهای تبلیغاتی با تمام توان خود تلاش میکنند که هنوز هم نیازهای ناشناخته جدیدی را برای مصرفکنندگان تولید نمایند تا به این مسابقه بیپایان مصرفزدگی، دامن بزنند. آیا محیط زیست و جنگلها، آلودگی دریاها، ویرانی اکوسیستمهای ارزشمند زمین و گرمایش جهانی و در یک کلام، مرگ سیاره زمین، بهایی است که در برابر خوشحال کردن و احساس رضایت بیشتر ما، ارزش پرداخت دارد؟
خلاصه ماشینی:
"آیا مصرف بیشتر، رضایتمندی بیشتری را به ارمغان میآورد؟ □ جورج مونبیوت چکیده: اقتصاد صنعتی مدرن را میتوان بدین گونه تشریح نمود: منابع از یک گودال حفر شده در منطقهای واقع در آن سوی کره زمین استخراج میگردند، برای چند هفته مورد استفاده قرار میگیرند و سپس در گودالی حفر شده در سمت دیگر سیاره ما دفن میشوند.
چرا که براساس گزارش منتشر شده از سوی «مؤسسه وردواچ»، ما کالاها و خدمات بیشتری را از سال 1950 میلادی به بعد، در مقایسه با کل تاریخ حیات بشر، مصرف کردهایم؛ اما به نظر میرسد که ما هنوز هم به اندازه کافی احساس رضایت نمیکنیم.
در پارهای موارد هم نظیر گزارش ماه گذشته «اداره مشاوره به شهروندان» نیز نشان داده شده است که خوشحال کردن مردم به رشد سودآوری شرکتهای تولیدی میانجامد و باعث بهبود گردش پول و بازپرداخت سریع وامهای دریافتی آنان میگردد.
سیاره ما در حال تجربه گرمایی غیرطبیعی و بیش از اندازه است، چرا که انرژی زیادی برای انتقال اجزای آن از یک گودال به گودالی دیگر، مورد نیاز است."