چکیده:
در طی چند دهه گذشته با افرایش آگاهی انسان از نقش غیر قابل جایگزین محیط زیست در عملکرد ارگانیسمها،حفظ و توسعه آن بهطور جدی مورد توجه قرار گرفته است.این در حالی است که در کشور ما این مهم هنوز جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده و بیشتر طرحهای شهری و ترافیکی بدون در نظر گرفتن موازین زیست محیطی تهیه و اجراء میگردند.با چنین خلائی،مقاله حاضر به بررسی اقدامات محیطی در ترافیک درون شهری میپردازد.این مطالعه به صورت توصیفی و براساس اطلاعات کتابخانهای و مشاهدهای صورت میپذیرد.در این مقاله با بررسی حفظ و ارتقاء محیطی ترافیک و حمل و نقل به این مطلب به عنوان نتیجه تاکید میشود که بیشتر اقدامات مدیریت محیطی ترافیک در شهرهای بزریگ کشور اجراء و اهداف و مقاصد آن قابل حصول میباشند.
خلاصه ماشینی:
"طبیعی است،با این نگرش یکی از دلخراش ترین معضلات زیست محیطی ترافیک،تصادفات رانندگی بوده که در حالت کلی عوارض ناشی از آن در سه بخش جانی،مالی،و روانی قابل طرح میباشد:طبق آمار سازمان بهداست جهانی(5002)سالانه 05 میلیون نفر در اثر تصادفات وسائط نقلیه مجروح و حدود 1/2 میلیون نفر جان خود را ازدست میدهند که در این میان وضعیت کشورهای در حال توسعه در مقایسه با کشورهای پیشرفته بسیار تاسفبرانگیز است(پدن و دیگران1،5831)(شکل 2).
در ایران،گرچه طرحهای عمومی مدیریت ترافیک غالبا تحت عنوان طرح جامع حمل ونقل شهری و طرح ساماندهی حمل و نقل عمومی و نظایر آن انجام میپذیرد،لیکن اهدافی چون حفظ مقیاس انسانی در برنامهریزی و طراحی محله،جلو گیری از افزایش بیش از حد ظرفیت محیطی خیابانهای محله،سازگاری با خط مشیهای برنامهریزی شهری(بر قراری و حفظ ارتباط نزدیک با برنامه ریزان و معماران)،ملاخطه و تامین نیازهای اصلی حمل و نقل عمومی، تفکیک اصولی مسیرهای آمد و شد(شامل حمل و نقل عمومی،کامیونهای سنگین، دوچرخه و عابرین پیاده)،در نظر گرفتن اولویت دسترسی به شبکه پیاده و دوچرخه، هماهنگی چراغهای کنترلکننده تقاطعها به منظور اجاره حرکت مداوم ترافیک و کاهش آلودگی ناشی از توقف و حرکت مجدد وسائط نقلیه،استفاده از سطوح رنگی و بافت متنوع در طراحی مبلمان خیابانی،اعمال استانداردهای بالا به منظور کاهش آلودگی صوتی و لرزش بناها ونظایر آن چندان مورد توجه نمیباشند."