خلاصه ماشینی:
"در بخش پایانی و به اصطلاح خاتمه کتاب،مرحوم محدث تهمت ناروایی که صاحب قصیده بغدادیه در آخرین بیت منظومه خویش به شیعه زده،مبنی بر اینکه شیعه معتقد است که امام زمان (ع)در سردابی واقع در«سر من رای»(سامراء)غائب شده و از همانجا هم ظهور خواهد کرد،را مورد پاسخ قرار میدهد و ترجمه آقای میر غفاری هر چند که ترجمهای مفهوم و روان است و ظاهرا در اکثر موارد از شرط صحت بر خوردار،لکن سستیهایی نیز در آن به چشم میخورد (به تصویر صفحه مراجعه شود) با اسلوبی ویژه و بیانی روشن و استدلالی قوی،نادرستی این ناسزا را آشکار میسازد.
در خور ذکر است که جا داشت ضبط دقیق اسامی خاص سبب تالیف کتاب آن بوده که در متجاوز از صد سال قبل، قصیدهای رائیه در 25 بیت، از شاعری ناشناس به دست علمای نجف اشرف میرسد که طی آن شاعر ضمن طرح اختلاف مسلمانان در باب ولادت حضرت بقیه الله الاعظم«عج»،از امکان تولد، طول غیبت و طول عمر آن حضرت اظهار تعجب کرده شیعیان را مورد استهزاء قرار میدهد.
و در این میان بسیاری از مطالب در متن آمده که نیاز به توضیح در پانوشت دارد و متاسفانه از آنها غفلت شده است مانند: نواب خاص/32،غیبت صغری یکسال است!؟118، خبر واحد/221،مسند/259،حدیث مرفوع/296،محمد بن عبد الله بن حسن 333/،حدیث الباطل یموت بترک اسمه /438 که اصلا حدیث نیست و تنها قولی است مشهور، حدیث«لولاک لما خلقت الافلاک»که گر چه در بحار الانوار آمده(ج 15 ص 28،ج 16 ص 406 و ج 57 ص 199)لکن از نظر متن و سند قابل اطمینان نیست و از اسرئیلیات میباشد و در نزد محققان بزرگوار و محدثانی ارجمند همچون استاد علی اکبر غفاری،بدلیل آنکه سند ندارد و از نظر متن هم غلط است،مردود میباشد."