نگاه: نقد نگارشی یک رأی (6) خبر و گزارش

"من البته حکم کلیشه ای و تنظیم شده بر روی فرمهای قالبی نیز دیده ام یعنی که کار فرم پردازی در دادگاههای، منحصر به قرارها نیست بلکه احکام را هم در بر می گیرد اما به دلایل بسیار با این شیوه ها میانه ای نداشته ام و ندارم و توضیح می دهم که هیچ کدام از علتها همچون بسیاری کار و همگونی نوع جرایم و تصمیمها نمی تواند برای تن دادن به صدور قرار فرمی و حکم فرمی مجوز قانع کننده ایی باشد و قاضی همان بهتر که رنج با خط خود نوشتن را نیز بر سر دیگر زحمتها و مشقتها بگذارد و از امضای ذیل فرمهای کلیشه ای بپرهیزد، برای این سفارش، دلایل و براهین بسیاری وجود دارد که آن را به وقت دیگر می گذاریم و می پردازیم به بررسی جوانب دیگر کار: 1ـ ردیف کردن چهار واژه ضرب ، شتم ، کتک کاری، و فحاشی در کنار هم خبر از گونه ای سرگردانی می دهد و من ( یا هر خواننده دیگری ) حق دارم بیندیشم که یا بازپرس معنای واژه ها را درنیافته است و مانند بسیاری دیگر شتم را به معنای جرح پنداشته است یا دست به تدارک واژه های مترادف در دو زبان عربی و فارسی زده است که اگر این آخری را احتمال بدهیم با مجال کمی که ایشان برای امضای قرار کلیشه ای داشته اند جور در نمی آید ."