چکیده:
هدف اصلی این تحقیق دستیابی بر نگرش دانشجویان به رسانههای گروهی داخلی و آگاهی بر اندازة گرایش آنها به رسانههای گروهی خارجی بوده است. آیا میزان گرایش دانشجویان به رسانههای گروهی داخلی و خارجی و دسترسی آنها به این رسانهها با متغیرهایی چون سن، جنس، دانشگاه محل تحصیل، وضعیت تأهل، محل سکونت، رشتة تحصیلی، ترم تحصیلی، بومی بودن، شغل و تحصیلات والدین، رضایت از خانواده و سابقة مشروط شدن آنها در دورة تحصیل ارتباط دارد یا نه؟ برای پاسخ به این سئوالات 600 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاههای محققاردبیلی (300 نفر) و آزاد اسلامی، واحد اردبیل (300 نفر)، به صورت تصادفی انتخاب شدند و با ابزار پرسشنامه به جمعآوری اطلاعات اقدام شد. نتایج نشان میدهد که از میان رسانههای گروهی غیرمکتوب تلویزیون بیشترین جاذبه را برای دانشجویان دارد و روزنامه از رسانههای مکتوبی است که دانشجویان علاقة زیادی به آن دارند. علاقه به ماهواره در 8/22 درصد دانشجویان مشاهده میشود. اما تنها 7/4 درصد دانشجویان به آن دسترسی دارند. انگیزة کسب اخبار و شنیدن موسیقی در گرایش دانشجویان به استفاده از رادیوهای خارجی بالاترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. همچنین، از میان برنامههای رادیوی محلی استان اردبیل، دانشجویان از برنامة گلبانگ سبلان استقبال میکنند. اما وضعیت رسانههای مکتوب، چون هفتهنامههای چاپ شده در داخل استان، نشان میدهد که قریب به 84 درصد دانشجویان از این رسانهها استفاده نمیکنند یا در حد بسیار کم بهره میگیرند.
خلاصه ماشینی:
"میانگین ساعاتی که دانشجویان به مطالعة روزنامه و مجله و یا تماشای تلویزیون اختصاص میدهند چقدر است؟ دانشجویان چه نوع فیلمهایی را ترجیح میدهند و برای تماشای آن وقت میگذرانند؟ از میان مجلاتی که در داخل کشور چاپ میشود، چه نوع مجلاتی بیشتر مورد توجه دانشجویان قرار میگیرد؟ دانشجویان کدامیک از شبکههای تلویزیونی را ترجیح داده و از آن استفاده میکنند؟ آنها از چه نوع برنامههای رادیویی (داخلی) استفاده میکنند؟ اگر از رادیوهای خارجی استفاده میکنند انگیزة آنها چیست؟ کلا، چند درصد دانشجویان از رادیوهای خارجی استفاده میکنند؟ آیا دانشجویان از برنامههای محلی صدا و سیمای مرکز اردبیل استفاده میکنند و از کدام برنامة محلی بیشتر استقبال میکنند؟ حتی یکی از سئوالات مطالعه این بود که هفتهنامهها و فصلنامههایی که در داخل استان چاپ میشود چقدر مورد استفادة دانشجویان قرار میگیرد؟ چه اندازه بیکاری در گرایش دانشجویان به رسانههای گروهی خارجی مؤثر است؟ همچنین چه اندازه عدم توجه به برنامههای فرهنگی مورد علاقة جوانان زمینه گرایش دانشجویان را برای استفاده از برنامههای گروهی خارجی فراهم میآورد؟ آیا فقدان مراکز هنری، فرهنگی، ورزشی و سالنهای مطالعه در گرایش دانشجویان به رسانههای گروهی خارجی مؤثر است؟ کلا چه اندازه دانشجویان به موسیقی خارجی و غربی گرایش دارند و دسترسی آنها به فیلمهای ماهوارهای چقدر است و انگیزة آنها برای استفاده از چنین فیلمهایی چیست؟ همچنین، چه اندازه فقدان باورهای مذهبی و پایبندی به ارزشهای اصیل اخلاقی در گرایش دانشجویان به رسانههای گروهی خارجی چون ماهواره مؤثر است."