چکیده:
امروزه تعدادی از بازیگران مهم منطقهای در خاور میانه دارای سلاح های اتمی،
بیولوژیک شیمیایی و یا موشک های دور برد با قدرت تخریبی بالا هستند. همین
امر، اهمیت و فوریت موضوع تهدید سلاح های کشتار جمعی در منطقه و نیز بررسی
راه های مقابله با آن را نشان می دهد. در این زمینه نویسنده ابتدا به ارزیابی
برنامه های تسلیحاتی بازیگران اصلی منطقهای و فرامنطقهای پرداخته، و سپس
با شناسایی نقاط ضعف رژیم بینالمللی کنترل تسلیحات کشتار جمعی، موانع و
کاستی های موجود بر سر راه پیشرفت در مذاگرات بین المللی را خاطر نشان میسازد.
از این دیدگاه، اگر چه رویدادهایی مانند سرنگونی رژیم عراق، توقف برنامه های
هستهای لیبی و افزایش آگاهی عمومی از برنامه های اسرابیل در سال های اخیر
دلگرم کننده می نماید. هنوز موارد مشکل آفرینی چون عدم جدیت پنج کشور
اصلی هسته ای در اجرای تعهدات خود، اجرا نشدن معاهده منع کامل آزمایش های
اتمی و نیز خودداری سه کشور پاکستان، هند و اسرابیل از پیوستن به معاهده منع
گسترش سلاح های اتمی وجود دار د و سبب تضعیف رژیم کنترل و عدم گسترش
سلاح های هستهای می گردد.