امام حسین (ع) در نگاه پیامبر (ص) مقاله

مقاله با مقدمه‌ای کوتاه آغاز می‌شود که به جامعیت و کامل‌بودن دین اسلام اشاره داردو اینکه پیامبر اسلام پروسه خاتمیت را با طراحی پروژه‌های متعدد تکمیل کرده است.سپس به عاشورا به عنوان نقطه عطف تاریخ پرداخته که با راهکارهای امر به معروف واصلاح جامعه و احیای سنت نبوی در برابر ستم و ناحق قیام نموده است.پیش‌بینی رسول خدا(ص) درباره حماسه عاشورا بخش دیگر مقاله را تشکیل می‌دهدکه نقش ارزنده و منحصر به فرد عاشورا در مصونیت اسلام از انحراف را آشکارمی‌سازد.و در نهایت، غایت ویژه رسول اکرم(ص) نسبت به سیدالشهدا تکمیل کننده مقالهاست که به طور اختصار بیان شده است.

گرچه در آن زمانه فتنه و آشوب، کمتر از صد نفر به دعوتگر الهی پاسخ مثبت دادند و همه کسانی که ادعای مسلمانی می‌کردند فرزند پیامبر و قرآن را در میان گرگهای بنی امیه تنها گذاشتند تا خود و یاران فداکارش کشته شوند و سرهایشان بر فراز نیزه رود ولی در تصمیم قاطع آن مجاهدان راه خدا هیچ تردیدی حاصل نشد و سیدالشهدا در پاسخ کسانی که پیشنهاد انصراف به آن حضرت می‌دادند، ایشان به عنوان نماینده خدا، اراده الهی را انگیزه اصلی خود معرفی کرد و فرمود: پیامبر به من فرمود: «ان الله قد شاء ان یراک قتیلا»<FootNote No="182" Text=" الملهوف، سید بن طاوس، ص 128، تحقیق تبریزیان، دارالاسوة، 1414 ق. "/> روایات دیگری با همین مضمون از نبی اکرم و امیر مؤمنان(ع) درباره نهضت عاشورا وجود دارد که نشان دهنده جایگاه بسیار مهم آن در پروژه امامت است و روایت معروف پیامبر که فرمود: «حسین منی و انا من حسین»<FootNote No="185" Text=" همان، ج 43، ص 261. امام حسین(ع) یک منبع پرظرفیتی بود که از ابتدای تولد هرگونه ذخیره معنوی را از قرآن، پیامبر، امیر مؤمنان، حضرت زهرا سلام الله علیهم اجمعین به طور سرشار دریافت کرد و آماده شد برای صیانت از کیان اسلام، همان‌طور که برادرش امام مجتبی(ع) چنین بود رسول خدا(ص) درباره آن دو فرمود: «الحسن والحسین امامان قاما او قعدا»<FootNote No="186" Text=" همان، ص 291.