خلاصه ماشینی:
"برخی از اسناد وی عبارتند از:«شرح مفصل و روشنی که وزیر مختار وقت امریکا در ایران،جان لارنس کالدول درباره وضعیت قحطی در ایران نوشته است؛گزارشهای مطبوعات آن دوران از ابعاد رنج و گرسنگی ناشی از قحطی؛خاطرات یک شاهد عینی؛و نیز ایرانیها تا حدودی با مسأله نسلکشی ارمنیان آشنایی دارند؛و این در حالی است که هیچ نمیدانند در همان محدودهی زمانی قتلعام ارمنیها،بیگانگان با قحطیای که در کشورمان به راه انداختند، بزرگترین نسلکشی تاریخ معاصر را رقم زدند گزارشهای میسیونرهای آمریکایی در ایران...
البته نویسنده اصرار دارد که تاکنون در این باره کاری صورت نپذیرفته است،اما همانگونه که ویراستار کتاب(که نامش معلوم نیست)اشاره کرده،در کتابهایی مانند«تاریخ هیجده ساله آذربایجان»نوشتهی کسروی،«فرمانفرما و قحطی 1336 در ایران زمانی به بزرگترین فاجعهی خود دچار آمد که تمام خاک ایران و کشورهای همجوارش در شرق و غرب،علاوه بر خلیج فارس در اشغال نظامی انگلستان بود شیراز»نوشته حافظ فرمافرماییان؛«تاریخ سیاسی و اداری ایران در دوره قاجاریه»نوشته عبد الله مستوفی؛«ایران در جنگ بزرگ» نوشتهی مورخ الدوله سپهر؛و برخی روزنامهها مانند«رعد»و «ایران»به این موضوع پرداخته شده است.
مجد در این فصل تلاش میکند سستی این نظر انگلیسیها را،که جمعیت ایران پیش از جنگ اول جهانی 10 میلیون نفر بود،نشان دهد و در عوض اثبات کند که جمعیت ایران در آن زمان،دست کم دو برابر جمعیت اعلام شده،یعنی بهویژه نوشتههای امریکایی و انگلیسیهای حاضر در ایران آن زمان است.
البته آنچنان که نویسنده نشان داده است،همه مجد در این فصل تلاش میکند سستی این نظر انگلیسیها را،که جمعیت ایران پیش از جنگ اول جهانی 10 میلیون نفر بود،نشان دهد و در عوض اثبات کند که جمعیت ایران در آن زمان،دست کم دو برابر جمعیت اعلام شده،یعنی 20 میلیون نفر بوده است تلاش انگلیسیها بر آن بوده و هست که تا آنجا که امکان دارد،اشارهای به قحطی یاد شده نداشته باشند."