چکیده:
پیچخوردگی مچ پا شایعترین آسیب ورزشی بوده و عوارض درازمدت پس از آسیب اولیه منجر به دور ماندن ورزشکار از میادین به مدت طولانیتر شده و عملکرد ورزشکار را با مشکل روبرو میکند. هدف از انجام این تحقیق بررسی قدرت عضلات اورتور و اینورتور در بیماران مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا و تاثیر تمرینات قدرتی به عنوان یک مداخله درمانی بود.24 نفر از بازیکنان فوتبال در این تحقیق شرکت داشتند که به دو گروه سالم و مبتلا تقسیم گردیدند.پس از انجام معاینات بالینی،حد اکثر گشتاور و حد اکثر گشتاور به وزن اسنتریک و کانسنتریک حرکات اورژن و اینورژن مچ پا توسط نیروسنج ایزوکینتیک اندازهگیری شد.به دنبال اجرای برنامه تمرین ششهفتهای از گروه مبتلا در شرایط مشابه پس آزمون گرفته شد.سرعت ارزیابی ایزوکینتیک در این تحقیق 60 و 120 درجه بر ثانیه انتخاب گردید.به منظور تحلیل دادههای خام از آزمون t استیودنت مستقل جهت مقایسه مقادیر حد اکثر گشتاور بین دو گروه و آزمون t استیودنت زوج برای بررسی تاثیر تمرین در گروه بیمار استفاده گردید. نتایج اختلاف معنیداری را بین حد اکثر گشتاور اسنتریک عضلات اورتور به وزن بدن در افراد مبتلا نسبت به گروه سالم با دو سرعت انتخابی آزمون ایزوکینتیک نشان داد.ضمنا اختلاف معنیداری بین حد اکثر گشتاور و حد اکثر گشتاور به وزن کانسنتریک اینورژن و حد اکثر گشتاور اسنتریک اورژن بین دو گروه مشاهده نشد.ضمنا،مقدار حد اکثر گشتاور و حد اکثر گشتاور به وزن عضلات اورتور در افراد مبتلا به بیثباتی پس از اجرای تمرین اختلاف معنیدار داشته و بهطوریکه تمرین قدرتی باعث افزایش حد اکثر گشتاور گردید.مطالعه حاضر نشان داد که ضعف عضلات اورتور میتواند یکی از عوامل بی ثباتی مزمن مچ پا باشد و تمرینات قدرتی پیشرونده میتواند باعث بهبود نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور در مچ پای دچار بیثباتی گردد.
خلاصه ماشینی:
"تاثیر اجرای یک دوره تمرین قدرتی بر میزان نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور در بازیکنان فوتبال مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا سید صدر الدین شجاع الدین*،حیدر صادقی**،حسین ترکمانی*چکیده پیچخوردگی مچ پا شایعترین آسیب ورزشی بوده و عوارض درازمدت پس از آسیب اولیه منجر به دور ماندن ورزشکار از میادین به مدت طولانیتر شده و عملکرد ورزشکار را با مشکل روبرو میکند.
هدف از انجام این تحقیق بررسی قدرت عضلات اورتور و اینورتور در بیماران مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا و تاثیر تمرینات قدرتی به عنوان یک مداخله درمانی بود.
نتایج اختلاف معنیداری را بین حد اکثر گشتاور اسنتریک عضلات اورتور به وزن بدن در افراد مبتلا نسبت به گروه سالم با دو سرعت انتخابی آزمون ایزوکینتیک نشان داد.
از هردو گروه سالم و مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا آزمون ایزوکینتیک گروههای عضلانی اینورتور و اورتور که شامل هر دو نوع انقباض اسنتریک و کانسنتریک بود در دو سرعت 60 و 120 درجه بر ثانیه گرفته شد.
بحث و نتیجهگیری هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسهای اندازههای ایزوکینتیک عضلات اورتور و اینورتور و نسبت قدرت این عضلات بین بازیکنان فوتبالیست سالم و مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا و تاثیر تمرین قدرتی در مقدار حد اکثر گشتاور عضلات بود.
بااینوجود در این تحقیق تفاوت معنیداری بین گروهها در قدرت عضلات اینورتور مشاهده نشد بااینحال مشخص گردید عضلات اورتور در افراد مبتلا به بیثباتی مزمن مچ پا هم به صورت اسنتریک و هم کانسنتریک در هردو سرعت 60 و 120 آزمون ضعیفتر از گروه افراد سالم بوده است."