چکیده:
آدمی نظارهگر منفعل در زندگی اجتماعی خود نیست،بلکه نیرویی فعال در شکلدهی دنیای خویش است.او حقیقت اجتماعی خودش را با اثرگذاری بر رفتار قابل مشاهده دیگران،میآفریند.اثر پیگمالیون (Pygmalion Effect) چگونگی انتقال آشکار انتظارات ذهنی یک فرد را درباره چگونگی رفتار با دیگران،به شیوههای گوناگون،به آنان نشان میدهد تا به راستی مطابق انتظار وی رفتار کنند. مدیرانی که توانایی انتقال این انتظارات به زیردستان خود دارند،به زیردستان اعتماد به نفس بیشتری داده و قابلیتهایشان را توسعه میدهند که درنهایت باعث افزایش بهرهوری سازمان میشود.ولی اگر این مدیران از مهارت ک افی در این امر برخوردار نباشند،آسیبهای جدی به کارکنان خویش وارد میکنند و به خودباوری آنها لطمه میزنند.اینکه اثر پیگمالیون چیست،چگونه باعث پیشرفت شغلی میشود و اثر منفی آن را چگونه میتوان از بین برد؟موضوعی است که در این مقاله،با استفاده از تئوری چهار عاملی روزنتال،سعی در پاسخگویی به آن داریم.
خلاصه ماشینی:
چگونگی برخورد مدیران با زیردستان،ناشی از انتظارهای آنها از زیردستان است و این انتظارها به گونه مرموزی بر رفتار مدیر تاثیر میگذارند.
باز همه به خوبی میدانیم که انتظارهای یک پزشک بر اثربخشی یک دارو یا درمان جدید به شدت تاثیر میگذارند؛تاثیری که در حرفه پزشکی به اثر دارونما (Placebo) معروف است (Livingston,1969:81-82 در نمایشنامه پیگمالیون(اثر برنارد شاو)،الیزا دولیتل(یکی از شخصیتهای فیلم)میگوید: «میدانی با صرفنظر کردن از چیزهایی که هرکس میتواند انتخاب کند (مانند چگونگی پوشش و آهنگ سخن گفتن)باید گفت که در اصل تفاوت یک بانو و یک دختر خدمتکار در این نیست که آنها چگونه رفتار میکنند،بلکه تفاوت در این است که با آنها چگونه رفتار میشود.
(Loftus,1995:82) این نمونهها به ما نشان میدهند که اثر پیگمالیون موضوعی فراتر از یک تفکر مثبت است.
انتظارهای مثبت سرپرستان باعث اعتماد به نفس بیشتر زیردستان شده که در نهایت کارآموزان و زیردستان توانایی بیشتری برای حل مشکلات از خود نشان میدهند.
اگر این مقدار سهام یا تعداد این افراد زیاد باشد،این امر سایر سهامداران را نیز به فروش سهام خود تشویق میکند که در نهایت باعث افت قیمت سهام یادشده میشود.
اظهارنظرهای ویژه درباره میزان موفقیتی که از افراد انتظار میرود به آنان کمک میکند که برای عملکرد خود هدفهای بالاتر و سطح واقعبینانهتری از خواستههایشان را تعیین کنند.
(Livingston,1969:81-82) نتیجهگیری در این مقاله با استفاده از مثالها و الگوهای عینی به بررسی اثر پیگمالیون و چگونگی انتقال انتظارهای ذهنی یک فرد درباره چگونگی رفتار با دیگران و تأثیرات آن بر عملکرد سایرین پرداخته شده است.