روشن فکری یا نواندیشی دینی (سید هادی خسرو شاهی) خبر و گزارش

در جریان آسیب‏شناسى این حرکت‏ها مى‏بینیم که آسیب عمده این جریان‏ها در بلاد عربى و اسلامى، همکارى آنها با حاکمیت‏هاى غاصب و یا ائتلاف با احزاب لیبرال و حتى سکولار است که متأسفانه به‏رغم «تسامح» اینها و اعلام آمادگى براى همکارى، در عمل سرکوب شده و یا به نتیجه مطلوب نرسیده‏اند و حتى این روش، موجب پیدایش گرایش‏هاى تندروانه بخشى از نسل جوان مسلمان این بلاد شده که آثار منفى تندروى و انحراف فکرى آنها، نه تنها در بلاد اسلامى، بلکه در کل جهان قابل مشاهده است. جریان روشن‏فکر واقعى حوزوى، باید با توجه به مقتضیات زمان و مکان، مسایل مورد نیاز جامعه را در همه سطوح با دقت و همکارى جمعى و دورى از تحریک عناصر مخالف، با استناد به «محکمات آیات» و «مسندات روایات» بررسى و تبیین نماید و نسل جدیدى را که در حوزه‏ها حضور مى‏یابند، با این روش تربیت کند تا در درازمدت از آسیب‏هاى عمده‏اى که حتى ممکن است براساس دین و ایمان و زندگى مردم وارد شود، بکاهند.