خلاصه ماشینی:
"بهطور کلی میتوان گفت تبلیغ یک اقدام روانی است که به منظور تأثیر در رفتار سیاسی فرمانبرداران صورت میگیرد،و بدین منظور احتیاج به وسایل نیرومندی دارد که بتواند افکار عمومی را به یک جهت خاص گرایش دهد.
تبلیغ نیز ممکن است جنبهء آموزشی داشته باشد و بدین نحو هردو یک هدف را تعقیب میکنند و میکوشند رفتار افراد را با جلب اعتماد و اعتقاد تغییر دهند.
اکنون تبلیغات سیاسی تحتتأثیر پیشرفت آگهیهای تجارتی،جنبههای نظری و تجربی را از دست داده و به یک تکنیک جدید تبدیل شده است که با استفاده از وسایل خبری و سنجش افکار عمومی میتواند پیوستگی و هماهنگی ایجاد نماید و افراد را به یک اندیشه،یک دکترین یا یک فرد جلب کند و در مواقع لزوم از پشتیبانی روحی و فعالیتهای عملی آنان بهرهبرداری نماید."