چکیده:
در این مقاله،نویسنده به دنبال پاسخ مناسبی برای این سؤال است که آیا ملت و دولت آمریکا،به تعهداتشان در قبال سربازان و معلولینی که بازماندگان جنگهای آمریکا از جنگ جهانی دوم تاکنون هستند،عمل کردهاند؟و آیا برخوردی متناسب با این افراد دارند؟نگارنده در پی ذکر چند مورد واقعی از مشکلات پیشآمده،از زبان مصاحبه شوندگان،نتیجه میگیرد که دولت آمریکا به تعهدات خود برای حمایت از سربازانی که در راه خدمت به منافع دولت متضرر و یا معلول شدهاند،پایبند نبوده و نیست و به طور تلویحی،دورنمای آینده را نیز چندان امیدوارکننده نمیداند.
خلاصه ماشینی:
"دولت آمریکا همواره قول داده است که برای سربازان کهنهکارش،به خاطر خدماتشان به ملت،مراقبت کافی و بیمه و کمک هزینه فراهم آورد،اما تخمینزده میشود،1/7 میلیون سرباز قدیمی بیمه نشده-از جمله سربازانی که در عراق و افغانستان دوران خدمت خود را سپری کردهاند،علاوه بر کهنه سربازانی که بازماندگان جنگهای ویتنام و خلیجفارس هستند-قادر نباشند تا از حمایتهایی که در سال گذشته(3002)قولشان داده شد،بهرهمند شوند.
یکی از مسئولین آمریکایی مرکز ملی منابع جنگ خلیجفارس به نام رابینسون،که اخیرا از پنج بیمارستان نظامی در سراسر ایالات متحده بازدید کرده است،با نظر دیگر مسئولینی که ارائهء خدمات به معلولین و سربازان بازمانده را مطلوب توصیف میکنند،فقط در یک نکته موافق است:«ظاهرا زخمهای این افراد در یگانهای محل خدمتشان به خوبی باندپیچی شده؛زخمهایی که ناشی از اصابت گلوله،بمب،و یا یک انفجار مهیباند»."