چکیده:
مفهوم مردمسالاری دینی گرچه پیشینهای طولانی در فقه سیاسی شیعه دارد اما اصطلاح یاد شده با
اسلوب جدید، به تازگی وارد اصطلاحات سیاسی شده است. مردمسالاری دینی در شکل ظاهری در بسیاری
موارد با دموکراسی غربی مشابهت دارد اما ویژگیهای منحصر به فردی دارد که آن را از دموکراسی غربی جدا
میکند و در حقیقت، مدل خاصی از حکومت مردمی است که محتوای آن را آموزههای دینی تشکیل میدهد و
مهمترین اصول آن عبارتند از: ایمانمداری، مردمگرایی، قانونمحوری، شایستهسالاری، آگاهی و
رضایتمحوری.
خلاصه ماشینی:
"به همین جهت، بحث از آن مورد اقبال عمومی قرار گرفته است؛ بویژه در قرون اخیر که مفهوم آزادی تحول شگرفی شده است؛ به گونهای که مستبدترین حاکمان نیز کوشیدهاند قرائتی از آن را ارائه کرده و بر اساس آن، اعمال خود را توجیه کنند.
میدانیم دموکراسی به مفهوم جدید آن، به معنای حاکمیت مردم یا حق جمعی برای مشارکت عمومی در قرون اخیر شایع شده است اما پیشینه این اصطلاح و مفهوم آن به آتن در قرن پنجم______________________________ 1ـ مدرس دانشگاه و کارشناس ارشد علوم سیاسی، محقق و نویسنده.
مردمسالاری دینی با توجه به این که مفهوم مردمسالاری روشن شد، از دین نیز تعریف مختصری ارائه میدهیم: «دین، مجموعه گزارهها و آموزههای دستوری و ارزشی (بایدها و نبایدها، شایدها و نشایدها) سازوارهای که درباره تبیین هستی و تنظیم مناسبات آدمی از سوی هستیپرداز، از رهگذر وحی نبوی و هدایت فطری و عقلانی برای تمهید کمال و تأمین سعادت بشر است.
ارزشها و فضایل اخلاقی نیز غفلت نمیشود بلکه محوریت با ارزشهاست و حکومت اسلامی حق ندارد به بهانه مردمداری، روش تساهل و کمرنگ کردن ارزشهای دینی را به کار گیرد؛ مردم مسلمان خود خواستار آزادی و دموکراسی در سایه دین و در راستای اهداف دینیاند و آنچه را که ضد دینی باشد بر نمیتابند.
با توجه به تعریف و ذکر اصول و ویژگیهای مردمسالاری دینی روشن میشود که این نظام با نظام مردمسالاری غربی تفاوت دارد و دارای اصولی منحصر به خود است که دو پایه اساسی آن، دین و توجه به مردم و جایگاه مردم در نظام است و غفلت از هر کدام موجب انحراف از ایده مذکور تلقی میشود."