خلاصه ماشینی:
"برای مثال در دستنویسی که دو دستنویس لنینگراد 733 و پاریس 744 از آن شاخه گرفته‌اند کاتب هنگام نوشتن این بیت: ابا یاره و گرزهء گاوسر ابا طوق زرین و زر کمر منوچهر 258 سهوا گاوسر را گاوروی نوشته بوده،ولی برای آن‌که غلط را اصلاح نکند،مصرع دوم را بصورت:همی بود آن گرد پرخاشجوی تغییر داده است و سپس درصدد افتاده است که صورت اصلی مصرع دوم را هم نجات دهد و افزوده است: ابا طوق زرین و زرین کمر کمر نیز کرده به در و گهر یکی از سهوهای بزرگ و زشت کاتبان بویژه در آثار منظوم اغلب در مواردی روی می‌دهد که آغاز یا انجام دو مصرع یکی هستند و کاتب پس از نوشتن مصرع نخستین مصرع دیگر را بجای آن می‌گیرد و تمام بیتهای میان آنها را از قلم می‌اندازد.
بهرام به سیاوخش که به خاطر آشتی با افراسیاب با پدر اختلاف بهم زده است و قصد دارد گروگانها را آزاد ساخته و ایران را ترک کند،چنین پند می‌دهد: اگر جنگ فرمان دهد جنگ ساز سخن کوته‌ست ار نگردد دراز گر آرام‌گیری سخن تنگ نیست ترا پوزش اندر پدر ننگ نیست نوا گر فرستی بنزدیک اوی بخندد دل‌وجان تاریک اوی دلت گر چنین رنجه گشت از نوا رها کن نه بر تو چک‌ست و گوا به نامه جز از جنگ فرمانش نیست نرفته‌ست کاری که درمانش نیست به فرمان کاووس جنگ آوریم جهان بر بداندیش تنگ آوریم مکن خیره اندیشه بردل دراز سر او به چربی به دام آر باز سیاوخش 1066-1072 این بیتها جز در دستنویس لندن 675 در همهء دستنویسهای دیگر هست و در ترجمهء عربی بنداری هم آمده است،یعنی در دستنویس اساس این ترجمه که دستنویسی از سدهء ششم هجری بوده نیز بوده است و اکنون در دستنویس فلورانس 614 نیز هست."
(
, 
, 
)
