چکیده:
در آموزههای دینی و از منظر قرآن کریم و روایات اسلامی، ولایت از اساسیترین آموزههای اسلام است. ولایت و موالات پیوندی معنوی و قوی است که مؤمنان و حجت خدا را به یکدیگر متصل میسازد و به نوعی، سرنوشت آنان را در دنیا و آخرت به یکدیگر گره میزند. بر خلاف آنچه بسیاری تصور میکنند، ولایت رابطه میان آحاد پراکنده مؤمنان با حجت خدا نیست، بلکه ولایت رابطه میان جمع مؤمنان با حجت خدا و با یکدیگر است. ولایت الهی از مؤمنان پیکر واحدی میسازد و زلال محبت و ایثار را جاری میگرداند. ولایت روح اسلام است و میتواند به امت اسلامی حیات معنوی بخشیده و از ایشان یک جان و روح بسازد. این مقاله نیمنگاهی به بعد جمعی ولایت در برخی ادعیه افکنده است.
خلاصه ماشینی:
") 7 علامه طباطبائی در ذیل این آیه میفرماید : از آیهای که درباره فرعون، که یکی از امامان ضلال و گمراهی است، بحث میکند، یعنی از آیه (یقدم قومه یوم القیامة فأوردهم النار) 8 و همچنین از آیه (لیمیز الله الخبیث من الطیب ویجعل الخبیث بعضه علی بعض فیرکمه جمیعآ فیجعله فی جهنم) 9 و غیر اینها از آیات بسیاری دیگر، استفاده میشود که اهل ضلال هیچ وقت از اولیائشان جدا نمیشوند و لازمه این سخن آن است که در روز قیامت، ایشان به اتفاق پیشوایان خود فراخوانده میشوند ...
هر کس باید خود در مقابل خداوند پاسخگو باشد: (وکلهم آتیه یوم القیامة فردآ) 7 بسته به اینکه هر کس در دنیا چه سلوکی داشته و ولایت چه کسانی را پذیرفته باشد، در گروه و مجموعهای که بیشترین سنخیت و تناسب را با ایشان داشته است قرار میگیرد و پشت سر رهبران خود به سوی بهشت یا جهنم رهنمون میشود، البته با این تفاوت که رابطه عاطفی و مهرآمیز میان مؤمنان با رهبرانشان و نسبت به یکدیگر برقرار میماند و از سوی خداوند متعال و پاکان درگاهش از ایشان دستگیریهای فراوان میشود."