خلاصه ماشینی:
"" بههرحال نویسنده یادآور شده است که اگرچه عربستان از اواخر دهه 1930 به جرگه تولیدکنندگان نفت جهان پیوست اما ظهور این پادشاهی به عنوان قدرت اقتصادی و بازیگر اصلی بخش انرژی جهان در سال 1970 یعنی زمانی صورت گرفت که تولید نفت ایالات متحده به نقطه اوج خود رسیده بود.
"(ص 28) البته وی به مشکلات ناشی از برداشتهای بیرویه نیز اشاره میکند و برای مثال به نقل از مقاله سیمورهرش به سال 1979 در روزنامه نیویورک تایمز میآورد:"آرامکو در فاصله زمانی 1970 تا 1973 بهطور مفرط از میادین عمده عربستان بهرهبرداری کرده است، زیرا مدیران ارشد شرکت مذکور(که همگی کارمندان شرکتهای نفتی چون شورون،تگزاکو،موبیل و اکسان بودند)از ملیسازی قریب الوقوعی که در راه بود میترسیدند و سهامداران میخواستند قبل از آنکه این امر محقق شود تا آنجا که امکان دارد ثروت نهفته در این میادین از طریق حد اکثر بهرهبرداری از آنها استحصال شود.
اما آیا استفاده از تمامی این تجهیزات میتواند از روند پیر شدن مخازن عربستان جلوگیری کند یا آنطور که روابط عمومی آرامکو در سال 2004 پیشبینی کرده است این کشور میتواند طی 20 تا 50 سال آینده همچنان به تولید بالای نفت از میادین بالغ خود ادامه دهد؟ برای پاسخ به این سوال نویسنده به بررسی بیشتر خصوصیات و جنس میدانها و مخازن نفتی عربستان میپردازد و اطلاعات ذیقیمتی را در این ارتباط به خواننده عرضه میکند.
سیمونز در پایان این بخش نتیجه میگیرد:"اگر عملیات اکتشاف در عربستان خیلی زود با چند کشف معجزهآسا روبهرو نشود،مسلما آینده نفت عربستان سعودی اینگونه رقم خواهد خورد که با کاهش سریع میزان تولید نفت از میادین بسیار عظیم این کشور،هیچ میدان قابل مقایسه دیگری وجود نخواهد داشت که بتواند جایگزین آنها شود."