خلاصه ماشینی:
"معرفی و نقد کتاب پییر بور دیو و قواعد هنر *عنوان:قواعد هنر *نویسنده:پیر بوردیو *مترجم:سوزان امانوئل *نشر پلیتی *شهرام پرستش >مقدمه دوگانه‌گرایی ابژه و سوژه تاریخ علوم اجتماعی را شکل داده است، به نحوی که باز تاب آن در دو برنامه پژوهشی رقیب یعنی اثبات‌گرایی و تأویل‌گرایی مشهود می‌باشد.
به بیان دیگر رویکرد رابطه‌ای به هیچ کدام از قرائت‌های بیرونی و درونی آثار ادبی وفادار نمی‌ماند و در مطالعه ادبیات-به منزله پایانه عمل ادبی-می‌کوشد با بر قراری هو مو لوژی میان موضع نویسنده در میدان تولید ادبی و موضع گیری‌های مطرح (تصویرتصویر) شده در متن ادبی،از توقف در وجوه ذهنی و عینی پدیده ادبی احتراز نموده و بهه دیالکتیک این وجوه رهنمون گردد.
درحقیقت نظریه بور دیو متناسب با واقعیت تمایز در جهان مدرن پرداخته شده است،چنانچه با توسل به مفاهیم منش و میدان می‌تواند تولد هنرمند و تکوین میدان تولید هنری را توضیح دهد،لیکن درباره هنر و ادبیات قدیم،به لحاظ ناسازگاری این دستگاه نظری با واقعیت تمایز نایافتگی جهان سنتی،اساسا ناتوان است.
فارغ از ناتوانی نظریه بور دیو در تبیین هنر و ادبیات سنتی،این دستگاه نظری به لحاظ تعلقات خود به مفهوم تمایز-به منزله فرآیند ذاتی مدر نیته-از نوعی رویکرد اید ئولوژیک در مواجهه با هنر و ادبیات اشرافی از یک سوو عامه پسند از سوی دیگر بهره می‌برد.
(Swartz,1997:96) ابهام زدائی از این وضعیت بیش از همه بر عهده کسانی است که بور دیو آنها را دعوت به جامعه‌شناسی باز اندیشانه کرده است،نوعی از نگرش که با نقد پیوند ذاتی دارد و برخلاف باز اندیشی پست مدرن به استحکام بیشتر علوم اجتماعی و امنیت معرفت شناختی آن کمک می‌کند Bourdieu,2002:) 36)."
(
, 
, 
)
