خلاصه ماشینی:
"-زنان به عنوان نیمی از نیروی کار،سهم اندکی در بازار کار دارند و غالبا با بیکاری و فقر روبهرو هستند و کار نامحسوس کشاورزی در کشورهای در حال توسعه غالبا به وسیله زنان صورت میپذیرد و بهرغم آنکه حداقل نیمی از مواد غذایی دنیا را تولید میکنند،ثمره تلاش آنان غالبا 03 تا 04 درصد کمتر از مردان است و در بیشتر موارد نیز بدون پاداش اقتصادی است.
امروزه،عبارت«پناهندگان اکولوژیک»از جمله عبارات متداول در بخشهای مربوط به توسعه در کشورهای در حال توسعه است و به این معنی است که بر اثر نابودی جنگلها و به طور کلی پوشش گیاهی،از بین رفتن خاک،کمآبی و یا بیآبی و نهایتا چیره شدن فقر،روستاییان به مناطق حاشیهای و آسیبپذیر از نظر زیست محیطی پناه میبرند و چارهاندیشی آنان محدود به استفاده از شرایط سست و کممایه میشود و منابع پایه در دسترس را پیوسته بیشتر و بیشتر به مصرف میرساند،تا تکافوی خود و خانوار پرجمعیتشان را بنماید.
یا به اطراف شهرهای بزرگ کوچ میکنند(این وضعیت امروزه در ایران،اتیوپی، سودان و بسیاری از کشورهای در حال توسعه دیده میشود)01 با تخریب محیط زیست،فقر بیشتر و کاهش درآمد خانوار روستایی،مرد خانوار برای یافتن فرصتهای اشتغال روستا را رها میکند و زنان روستایی که در روستا باقی ماندهاند،به سمت سرپرست خانوار در میآیند4و ناگزیر به سازگاری برای ادامه زندگی از طریق کار طاقتفرسا میگردند.
آموزش زنان در تمامی جوامع رو به توسعه در مورد روابط بین جمعیت و محیط زیست نیز کاملا مشهود است،تا بتوان از آن طریق در رفتار،طرز زندگی،نحوه مصرف و طرز تلقی تأثیر درخوری بهجای گذاشت و در این خصوص نقاطی که به صورت اکولوژیکی مورد هجوم جمعیت آسیبپذیر است و با نحوه زندگی خود بر اکوسیستم بشدت اثر گذار بوده است،در اولویت قرار میگیرد."