چکیده:
بررسی وضعیت تغذیه و شاخصهای تبیینگر امنیت و آسیبپذیری غذایی ایران و تعیین جایگاه و رتبه جمهوری اسلامی ایران در میان کشورهای آسیای جنوب غربی (کشورهای همسایه و خاورمیانه) در سالهای پایه تدوین چشماندازملی، اهداف اصلی این مقالهاند. جهت تعیین جایگاه جمهوری اسلامی ایران ابتدا شاخصهای تبیینگر امنیت و آسیبپذیری از اسناد فائو و همچنین برخی منابع داخلی تدوین و تلخیص شد و سپس اطلاعات عددی مورد نیاز (سنجش شاخصها) از منابع آماری فائو، بانک جهانی، سازمان بینالمللی کار، سازمان جهانی بهداشت، یونیسف و یونسکو تهیه گردید. برای رتبهبندی و تعیین جایگاه کشورها از شاخصهای انفرادی و شاخصهای ترکیبی- که از طریق جمعجبری شاخصهای انفرادی پس از رفع اختلاف مقیاس و وزندهی حاصل شده است- استفاده شد.
نتایج نشان میدهد که ایران از نظر مصرف سرانه انرژی غذایی در رتبه ششم، از نظر شاخص ترکیبی تغذیه و امنیت غذایی رتبه دوازدهم، از نظر شاخص دسترسی اقتصادی رتبه چهاردهم، از نظر شاخص کلان کشاورزی رتبه پنجم، از نظر شاخص موجود بودن غذا رتبه پانزدهم، از نظر شاخص فرهنگی-بهداشتی رتبه دهم و از نظر شاخص کل آسیبپذیری رتبه نهم (رتبه 1= کمآسیبپذیرترین) را در میان 20 کشور منطقه به خود اختصاص داده است.