چکیده:
هدف از پژوهش حاضر عبارت است از مطالعه اثر یک دوره تمرین با سه شدت مختلف بر میزان آدیپونکتین بافت های عضلانی، چربی، و کبد. به همین منظور، 32 سر موش صحرایی نر 8 هفته ای از نژاد وستاز با میانگین وزن 185±54 گرم انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه تجربی تمرین با شدت بالا (80-85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین با شدت متوسط (70-75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، و تمرین با شدت پایین (50-55 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته 5 روز، و هر روز 60 دقیقه با شدت های تعیین شده روی نوار گردان با شیب صفر درجه به تمرین پرداختند. پس از 12 هفته تمرین مقدار آدیپونکتین بافت های کبد، چربی، و عضله نعلی در حالت ناشتا در هر چهار گروه به روش ELISA اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد غلظت آدیپونکتین بافت چربی در گروه تمرین با شدت بالا و متوسط پش از تمرین ورزشی به طور معناداری افزایش یافت (p<0.05)، در حالی که مقدار آدیپونکتین در دو بافت کبد و عضله نعلی پس از تمرین کاهش یافت، اگر چه این کاهش به لحاظ آماری معنادار نبود. نتایج این مطالعه نشان داد غلظت آدیپونکتین بافت چربی در پاسخ به تمرین در موش های صحرایی نر سالم افزایش می یابد، در حالی که به نظر می رسد تغییرات غلظت آدیپونکتین بافت های کبد و عضله در پاسخ به تمرین به عوامل متعددی از جمله تعادل انرژی بدن بستگی دارد.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد غلظت آدیپونکتین بافت چربی در گروه تمرین با شدت بالا و متوسط پس از تمرین ورزشی به طور معناداری افزایش یافت(05/0> P )،در حالی که مقدار آدیپونکتین در دو بافت کبد و عضلهء نعلی پس از تمرین کاهش یافت،اگر چه این کاهش به لحاظ آماری معنادار نبود.
نتایج این مطالعه نشان داد غلظت آدیپونکتین بافت چربی در پاسخ به تمرین در موشهای صحرایی نر سالم افزایش مییابد،در حالی که به نظر میرسد تغییرات غلظت آدیپونکتین بافتهای کبد و عضله در پاسخ به تمرین به عوامل متعددی از جمله تعادل انرژی بدن بستگی دارد.
تغییرات آدیپونکتین بافتهای چربی،عضلانی،و کبد در گروههای تجربی و کنترل پس از 12 هفته تمرین ورزشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) *تفاوت آماری در مقایسه با گروه کنترل(05/0> p ) **تفاوت آماری در مقایسه با گروه کنترل(01/0> p ) ***تفاوت آماری در مقایسه با گروه کنترل(007/0> p ) از سوی دیگر،با توجه به وجود ارتباط معنادار (05/0> P ،49/0- r )بین مقدار آدیپونکتین بافت چرب و پلاسما و وجود شواهدی مبنی بر افزایش بیان mRNA آدیپونکتین بافت چربی بر اثر فعالیت ورزشی(33)،شاید بتوان گفت منبع اصلی افزایش آدیپونکتین پلاسما ناشی از افزایش آدیپونکتین بافت چرب اپیدیدیم در پاسخ به فعالیت ورزشی بوده که به درون گردش خون رها شده است.
از آنجا که آدیپونکتین نقش مهمی در هموستاز انرژی دارد،به نظر میرسد فرایندهای حفظ تعادل انرژی بدن و بازسازی منابع انرژی در کبد و عضله بهویژه پس از تمرین در چگونگی پاسخ این دو بافت به فعالیت ورزشی مؤثر باشد."