خلاصه ماشینی:
خنیاگری و موسیقی در ایران سکندر امان اللهی بهاروند انتشارات آرون،1378 (به تصویر صفحه مراجعه شود) مطالعات مردم‌شناسی جامعه‌ای را نیافته است که بدون خنیاگری(نوازندگی، آوازخوانی و مطربی)موسیقی باشد.
خنیاگری و موسیقی همانند سایر پدیده‌های فرهنگی است که در همه‌ی جوامع دیده می‌شود و چگونگی این پدیده‌ی فرهنگی در جوامع مختلف،متفاوت،است.
هنیاگری و موسیقی به مثابه پدیده‌های فرهنگی تحت‌تأثیر وضعیت فرهنگی- اجتماعی است.
کتاب حاضر بخشی از پژوهش‌های مؤلف درباره‌ی جنبه‌های ختلف تمدن ایران و فرهنگ‌های اقوام این سرزمین است.
بخش عمده‌ی کتاب به اوضاع خنیاگری و موسیقی در طول تاریخ ایران اختصاص یافته و بخش پایانی را به گفتاری کوتاه به خنیاگری و موسیقی در جامعه‌ی سنتی لرستان اختصاص داده است.
این پدیده به‌عنوان بخشی از فرهنگ این سرزمین کهن همواره با فراز و نشیب‌های همراه بوده است.
تحولاتی که منجر به تنوع در موسیقی و ابزارهای موسیقی شد و از دیگرسو گسترش این پدیده را در جامعه باعث شد.
(
, 
, 
)
