چکیده:
شاهد مهاجرت موقت یا دائم افراد به مرکز شده و نیز افزایش بهرهبرداری از چاههای عمیق و نیمه عمیق باعث پایین آمدن سطح پیزومترها گردیده است. در این مطالعه با توجه به میانگین 34 سالهی بارش منطقه دماوند،مشخص شد برخلاف اینکه بارندگی در سالهای آبی 79-80 نسبت به سالهای آبی 77-78 و 78-79 افزایش داشته،آبهای زیر زمینی کاهش چشمگیری را نشان میدهد و همچنین افت پیزومتر منطقه دماوند از سال 75-79 حدود 11/73 متر و بیشترین افت مربوط به سال آبی 78-79 است که حدود 3/5 متر میباشد و به علت کوچکی ابعاد سفره،امکان افزایش بهرهبرداری در این منطقه وجود ندارد.در ضمن هیدروگراف منطقه مذکور از سال 75-76 برابر با 4/57 متر و کمترین آن در سال 77-78 برابر با 0/20 متر است.خشکسالی فرایندی است معلول عاملی به نام آب و هوا که از پیدایش انسان در این کرهی خاکی یکی از بزرگترین مشکلات او بوده و بنا به ضرورت در مورد آن تحقیقاتی به عمل آورده است(کردوانی،1362).میزان ریزشهای جوی نقش اصلی را در زمین و در چرخهی هیدروکلیماتولوژی هر منطقه دارد،تاثیر خشکسالی بر روی آبهای سطحی و به ویژه آبهای زیر زمینی کاملا مشهود است.دشت دماوند که یکی از مهمترین مناطق ییلاقی نزدیک به دشت تهران و از نظر کشاورزی و جذب توریسم نیز حائز اهمیت است،از این بلای طبیعی دور نمانده و
خلاصه ماشینی:
"در این مطالعه با توجه به میانگین 43 سالهی بارش منطقه دماوند،مشخص شد برخلاف اینکه بارندگی در سالهای آبی 97-08 نسبت به سالهای آبی 77-87 و 87-97 افزایش داشته،آبهای زیر زمینی کاهش چشمگیری را نشان میدهد و همچنین افت پیزومتر منطقه دماوند از سال 57-97 حدود 11/37 متر و بیشترین افت مربوط به سال آبی 87-97 است که حدود 3/5 متر میباشد و به علت کوچکی ابعاد سفره،امکان افزایش بهرهبرداری در این منطقه وجود ندارد.
منبع اصلی آب علاوه بر جریانات سطحی مذکور چاههای پیزومتر میباشد که در سالهای اخیر تعداد آنها بهطور قابل ملاحظه افزایش داشته و به شدت میزان تراز آبهای زیر زمینی را پایین برده است،به طوری که با توجه به آمار سال 2631 تعداد 361 حلقه چاه عمیق و 942 حلقه چاه نیمه عمیق با تخلیهی سالانه معادل 00005964 متر مکعب به دلیل مصارف کشاورزی باعث افت سطح آبهای زیر زمینی منطقه شده و همچنین این ارقام در سال 2731 در منطقه به تعداد 386 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق با میزان برداشت 08/440/303 متر مکعب رسیده و تخلیه سالیانه چاههای نیمه عمیق به میزان 9/923/951 متر مکعب بوده است.
با مطالعات انجام گرفته مشخص شد که برخلاف این که بارندگی در سال 97-08 نسبت به سالهای آبی 77-87 و 87-97 افزایش داشته است،آبهای زیر زمینی کاهش چشمگیری را نمایش میدهد و این مساله ممکن است مربوط باشد به: 1-کاهش ذخیره رطوبتی خاک 2-گرم شدن زود هنگام هوا و برداشت بیرویهی آب در بخش کشاورزی و حفر چاههای عمیق و نیمه عمیق برای جبران کمبود آب در بخش جریانات سطحی که باعث کاهش آبدهی رودخانهها به خصوص در نیمه دوم سال آبی 97-08 شده و بر آبهای زیر زمینی نیز موثر بوده است."