چکیده:
با مروری کوتاه بر خطبهها و کلمات باقیمانده از یگانه دختر پیامبر(ص) درمییابیم که پارهای از اندیشههای فکری و سیاسی شیعه،اولین بار توسط حضرت فاطمه(س)مطرح شد،به رغم آنکه عمر آن بزرگوار کوتاه بود و زمینه مناسبی برای نشان دادن آثار تفکرات خویش نداشت.آن حضرت دراولین خطبهای که بعد از جریان سقیفه بنی ساعده به بهانه غصب فدک در مسجد مدینه و دفاع آن حضرت از حضرت علی(ع)ایراد فرمودهاند،بین افکار و اعتقادی که باعث بوجود آمدن سقیفه شدند و تفکر و راه اهل بیت(ع)تمیز داد و با انحراف ایجاد شده برخورد کرد.در مقاله سعی بر این است که عمل آن بزرگوار را در مورد پس گرفتن ملک غصب شده فدک بطور خلاصه بررسی و علت پافشاری حضرتش در این مورد بیان شود.
خلاصه ماشینی:
"ابن ابی الحدید معتزلی میگوید:«از علی بن الفارقی مدرس مدرسه غریبه بغداد پرسیدم آیا فاطمه در این دعوی راستگو بوده و در عین حال ابو بکر فدک را از او دریغ داشته؟وی تبسمی نمود و گفت:«آخر اگر آن روز آن دعوی را از فاطمه میپذیرفت فردا میآمد ادعا میکرد که خلافت حق همسرم میباشد و دیگر وی جوابی نداشت چه سخن او را از ابتدا بدون مطالبه شهود پذیرفته بود».
و ایشان فرموده بودند،ای رسول خدا تا زندهای من در باغات فدک تصرفی خواهم کرد و تو بر من سزاوارتری و اموال مال توست،اما برای اثبات حق من در فدک،مدرک و سند آن را محکم و استوار فرما» رسول گرامی اسلام مردم را در منزل خویش جمع کرد و حکم الهی را بر همگان ارائه فمود3 انس ابن مالک نقل میکند که:حضرت فاطمه(س)پس از غصب باغهای فدک خطاب به ابو بکر فرمود:«ای ابا بکر تو میشناسی و میدانی که حق ما اهل بیت غصب شده است،حقی که از صدقات و غنایم در رابطه سهم ذی القربی نزدیکان رسول خدا(ص)داریم که خداوند در آیه مربوطه به غنایم مصرف خمس ان را توضیح دادهاند».
تعالی بهترین داور است(میان ما و آنها)»1 بعد از همه این مطلب و سخنان که هیچ جوابی ندارد و آن این است که فرضا فاطمه هیچگونه حقی در فدک نداشت و در این محاکمه حق با عمر و ابو بکر بود-اگر نگوییم دین و مذهب چنین اقتضا میکرد-مقتضای رعایت بزرگداشت مقام پیغمبر(ص)و سفارشهایی که درباره فاطمه(س)تنها دخترش فرمود این بود که: اولا:از مسلمانان میخواستند تا در مورد فدک از حق خود صرفنظر کرده و آن را به فاطمه(س)میدادند."