چکیده:
بهینهسازی فرایندهای سازمانی و یکپارچهسازی آنها، جوهره جدید تئوری سازمان میباشد. ظهور مفهوم بنگاه توسعه یافته (EE) که سازمان را وادار به اتخاذ راهحلهای یکپارچه می نماید، در این راستا است. رویکردهای گوناگونی در بسط این مفهوم مفید بودهاند که در این میان در سالهای اخیر رویکرد مدیریت زنجیره عرضه (SCM) مؤثرترین گامها را برداشته است. این رویکرد با توجه به محدودیتها و نقاط ضعف آن نیاز به اصلاح و توسعه دارد. یکی از طرق توسعه این رویکرد، تلفیق آن با سایر رویکردها میباشد. با توجه به نیازمندیهای این رویکرد، یکی از مؤثرترین رویکرد قابل تلفیق میتواند تئوری محدودیتها (TOC) باشد. لذا سؤالات اساسی زیر مطرح است: رویکرد مدیریت زنجیره عرضه را به چه صورت میتوان با تئوری محدودیتها تلفیق داد و موارد تلفیق کدامند؟جمعآوری و جمعبندی شد. دادههای حاصله، تلخیص و با روش آماری کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته و نتیجهگیری گردید. نتایج تحقیق موارد تلفیق دو رویکرد را روشن نموده و مشخص مینماید که رویکرد تلفیقی، نیازمندیهای بنگاه توسعه یافته را تامین میکند. براساس این رویکرد تلفیقی در جهت معماری بنگاه توسعه یافته، ویژگیهای ساختار سازمانی، الگوی مفهومی فرایند تصمیمگیری، ابزار تصمیمگیری، ویژگیهای رهبری اثربخش و فرهنگ سازمانی پیشنهاد گردید.
خلاصه ماشینی:
"تلفیق مدیریت زنجیره عرضه و تئوری محدودیتها، تلاشی است در جهت چگونگی سازگاری این دو رویکرد به منظور ارائه راهحلی تلفیقی که بتواند نیازمندیهای مفهوم بنگاه توسعه یافته را تامین کند.
مراحل اجرائی مراحل زیر به عنوان روش اجرای تحقیق طی شده است: مرحله اول : در زمینه بسط مفهومی سه رویکرد بنگاه توسعه یافته، مدیریت زنجیره عرضه و تئوری محدودیتها و جهت ایجاد تسلط فکری و توانائی ذهنی بر موضوع و ارائه فرضیه ها از روش کتابخانهای و بررسی مدارک و مستندات جهت جمعآوری مباحث تئوریکی استفاده شد.
رویکرد تلفیقی SCM و TOC ویژگیهائی را که از ارزشهای اساسی فلسفه تئوری محدودیتها برگرفته است، برای فرهنگ سازمانی به شرح زیر پیشنهاد مینماید: 1) کار تیمی و گروهی2) فضای برنده – برنده 3) استقلال فردی بیشتر 4) روحیه مشارکتی بالاتر 5) نوآوری، خلاقیت فردی بیشتر 6) مخاطرهپذیری بیشتر در کارکنان 7) آگاهی همه به رسالت شبکه عرضه 8) ارتباطات گسترده رهبری با همه اجزاء شبکه عرضه 9) رعایت نطم، انضباط، اصول و مقررات شبکه 10) حس مالکیت بالاتر 11) ارتباطات گسترده اجزاء شبکه عرضه با همدیگر 12) وجود سطح معقولی از تعارض 13) برقراری جریان ارزش کیفیت 14) برقراری جریان - Organizational Culture ارزشی دانش و اطلاعات 15) سیستم عادلانه ارزیابی عملکرد و برقراری سیستم پاداش عادلانه براین اساس 16) مسئولیتخواهی بیشتر 17) امروز بهتر از دیروز 18) ارزشمندی نیروی انسانی و توجه به سطح روحیه و سطح انگیزش آن 19) سطح یادگیری بالا در کلیه اجزاء شبکه عرضه 20) اصلاح سیستم و محدودیتها، نه جریمه و توبیخ کارکنان."