چکیده:
هدف این پژوهش بررسی عوامل روان شناختی در اقدام به خودکشی دانشجویان بود.عوامل روان شناختی شامل نشانه های اختلالات بالینی اضطراب،بدنی شکل،دو قطبی-آشفتگی،افسرده خویی،وابستگی به الکل،وابستگی دارویی،اختلال هذیانی،افسردگی اساسی و پارانوئید بودند.پروهش حاضر مطالعه ای پس رویدادی بود که با روش پرسش نامه ای انجام شد.پرسش نامه ی بالینی چند محوری میلون 2(mcmi-ll)همراه با پرسش نامه ی اطلاعات جمعیت شناختی توسط 30نفر از دانشجویان اقدام کننده به خودکشی که با 30 نفر دانشجوی عادی در متغیر های سن،جنس،وضعیت تأهل،رشته ی تحصیلی و سال تحصیل همتا شده بودند،تکمیل گردید داده ها با استفاده از نرم افزارspssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان داد که دانشجویان اقدام کننده به خودکشی در نشانه های اختلالات بالینی شامل اضطراب،بدنی شکل،دو قطبی-آشفتگی،افسرده خویی،وابستگی به الکل،وابستگی دارویی،اختلال هذیانی،افسردگی مهاد و پارانوئید با دانشجویان عادی تفاوت معناداری داشتند و میانگین نمرات دانشجویان اقدام کننده به خودکشی در نشانه های این اختلالات بالاتر از دانشجویان عادی بود.نتایج حاکی از این بود که عوامل روان شناختی نقش مهمی در اقدام به خودکشی دانشجویان ایفا می کند از طریق بررسی وضعیت روان شناختی دانشجویان می توان افراد در معرض خطر را تشخیص داد و اقدامات لازم را در خصوص پیشگیری از خودکشی به عمل آورد.علاوه بر این با ارتقاء بهداشت روانی دانشجویان می توان خطر اقدام به خودکشی را کاهش داد.
خلاصه ماشینی:
"کلیدواژه اقدام به خودکشی ،دانشجویان ،عوامل روانشناختی ،علائم اختلالات بالینی ،پرسشنامهی بالینی چندمحوری میلون 2 مقدمه بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی،اقدام به خودکشی1عبارت است از عملی غیر کشنده که در آن شخص عمدا و بدون مداخلهی دیگران،رفتاری غیرعادی را انجام میدهد که منجر به خودآسیبزنی یا خوردن غیرعادی یک ماده به میزان بیشتر از مقدار تجویزشده میشود و هدف شخص از این عمل،تحقق تغییرات مورد نظر وی میباشد (پلات2و همکاران،2991؛به نقل از هاوتون و فان هیرینگن3،0002).
رابطهی اختلالات اضطرابی با اقدام به خودکشی نیز در بعضی مطالعات مورد تحقیق قرار گرفته است:استاتهام و همکاران9(8991)در پژوهش خود به این نتیجه رسیدند که اقدام به خودکشی در بین افرادی که سابقهی اختلال وحشتزدگی داشتند،8/5 برابر و در (1).
خان و همکاران2(2002)در مطالعهای بر روی بیماران اضطرابی در جزایر فیجی که بر اساس معیارهای DSM-III و DSM-III-R کمترین اختلال توأمان را داشتند،یا اینکه اصلا اختلال توأمان نداشتند،دریافتند که خطر اقدام به خودکشی در میان این افراد خیلی بیشتر از آن چیزیست که قبلا گزارش شده است.
لذا فرضیهی این پژوهش به صورت زیر مطرح می شود: به لحاظ عوامل روانشناختی شامل نشانههای اختلالات اضطراب،بدنی شکل،دو قطبی-آشفتگی،افسردهخویی،وابستگی به الکل،وابستگی دارویی،اختلال هذیانی،افسردگی مهاد و پارانوئید میان دانشجویان اقدامکننده به خودکشی و دانشجویان عادی تفاوت معنادار وجود دارد.
با وجود این یافتههای پژوهش حاضر با بررسی عوامل روانشناختی خودکشی و اشاره به نقش این عوامل میتواند این ایده را به مراکز مشاورهی دانشجویی و سایر مسئولین بدهد که اولا توجه به بهداشت روانی دانشجویان نقش موثر و مهمی در پیشگیری از اقدام به خودکشی دارد و ثانیا با بررسی مناسب و دقیق و انجام آزمونهای بالینی میتوان افراد در معرض خطر را تشخیص داد و به درمان آنان و در نهایت پیشگیری از اقدام به خودکشی همت گماشت."