خلاصه ماشینی:
"اما مسوولیت جمعی در این است که ما در موقعیتی قرار میگیریم که به ناگزیر چنین (به تصویر صفحه مراجعه شود) @خشایار دیهیمی در مراسم شب هانا آرنت(عکس از سالی بیدار وطن) (به تصویر صفحه مراجعه شود) @ناهید طباطبایی-ناهید توسلی و سودابه اشرفی در شب هانا آرنت تهدیدهایی در جامعهء ما بیشتر میشود.
هانا آرنت میگوید«ما در طول تاریخ خودکامگی،استبداد،و دیکتاتوری بسیار داشتهایم اما توتالیتاریسم از یک جنس دیگر است و اگر نتوانیم این تفاوت را بین توتالیتاریسم و سایر انواع دیکتاتوریها بشناسیم و نفهمیم که توتالیتاریسم یک پدیدهء جدید است،در معرض خطری قرار میگیریم که هرگز در طول تاریخ انسان در معرض چنین خطری نبوده است.
برای اینکه میگوید آن دسته از فیلسوفانی مثل افلاطون که فکر میکنند که حقیقت را نمیشود در جاودانگی این جهانی یا بشری جست،بلکه باید آنرا در چیزی ازلی و ابدی،چیزی ورای این جهان و فوق بشری پیدا کرد و فقط همینها موضوعات تأمل فلسفی هستند،اینها ما را از زندگی عملی،از توجه به دیگران،از پدید آوردن و ساختن جهان مشترک باز میدارند.
(در واقع آنها را بزرگترین متفکرینی میدانست که به (به تصویر صفحه مراجعه شود) @خشایار دیهیمی گفت:هانا آرنت برای انسان جز مسؤولیت فردی،مسؤولیت جمعی هم قائل بود.
معنای مورد نظر آنها فقط معنایی برای خودشان است بیآنکه این معنا را به جهان مشترک انسانی بیاورند.
بنابراین هانا آرنت علی رغم اینکه با اگزیستانسیالیسم شروع میکند اما در اگزیستانسیالیسم او نوع دیگری از فردیت است که اهمیت پیدا میکند."