خلاصه ماشینی:
"دکتر علی اکبر سیاسی در کابینههای علی سهیلی،احمد قوام و ابراهیم حکیمی در مقام وزیر فرهنگ و در دولت سهام السلطان بیات در سمت وزیر مشاور و در دولت (به تصویر صفحه مراجعه شود) دکتر سیاسی و فروزانفر در جمع استادان دانشگاه در کاخ مرمر به مناسبت 15 بهمن محمد ساعد در مقام وزیر خارجه از وزرای فعال و کارآمد بود اما همه آنچه از نام دکتر علی اکبر سیاسی باقیمانده به ریاست او بر دانشگاه تهران بازمیگردد و نیز البته تلاش او برای کسب استقلال دانشگاه و مقاومت بیثمر او در برابر اخراج اساتید تودهای و مسلمان.
در دوره مسئولیت وی حوادث مهمی در دانشگاه تهران رخ داد که حمله مسلحانه ناصر فخرآرایی به محمد رضا شاه،حادثه تلخ و دردناک 16 آذر 32 و شهادت مهدی شریعت رضوی و احمد قندچی و مصطفی بزرگنیا سه دانشجوی نامدار و تلاش گسترده شاه،دربار و دستگاههای امنیتی برای اخراج اساتید تودهای و مسلمان از آن جمله است و این همه با توسعه تدریجی دانشگاه همراه بود.
تصفیه اساتید دانشگاه دکتر علی اکبر سیاسی البته با قلمی ساده و شیوا حوادث روزگار خود را با بهرهگیری از یادداشتهای روزانهاش در کتاب یک زندگی سیاسی روایت کرده است اما مشتاقان تاریخ را ناخواسته به یادداشتهایی رهنمون ساخته که روزانه نوشته و علی القاعده اکنون در جایی یا نزد کسی به امانت است و بدون برو و برگرد اعتبار و سندیت آنها با این کتاب قابل قیاس نیست که جلد اول خاطرات دکتر سیاسی نام گرفته است."